Toksyczne relacje miłosne mogą być tworzone z powodu nieprzepracowanych wątków masochistycznych w osobowości. Jeżeli w dzieciństwie zostałeś spacyfikowany, nie pozwolono ci wypowiadać „Nie” około 2/3 roku życia aby postanowić coś w swojej sprawie, to miłość mogła zostać powiązana z ciężarem, bólem, karaniem, ograniczaniem, kontrolowaniem, przymuszaniem itd.

Kobiety  z charakterem masochistycznym we wczesnej lub późnej młodości zakochują się w wyidealizowanym, nieosiągalnym mężczyźnie, co przynosi im gorzkie rozczarowanie i niespełnienie oczekiwań. To doświadczenie wpływa na późniejsze relacje i związki takiej kobiety. Kobieta taka może tworzyć nierzeczywiste wizje i żyć romantycznymi marzeniami o tym, co mogło się zdarzyć. Kobiety takie nie potrafią zakończyć relacji i przestać myśleć o mężczyźnie nawet wówczas, gdy staje się jasne, że ich uczucie jest nieodwzajemnione.

Co więc z tym problemem mogą zrobić masochistyczne kobiety?

Po uświadomieniu sobie swojego problemu w pierwszym kroku, w następnym powinny podjąć pracę w pokonaniu swojej idealizacji niedostępnych mężczyzn. Piszę tutaj o idealizacji w kontekście kobiet, ale odnosi się to tak samo do masochistycznych mężczyzn. W kobiecym masochizmie częściej występuje kara i cierpienie w związku, mamy manifestację seksualną jako upokorzenie, ale bez publiczności. Męski masochizm zawiera większe cierpienie, silniejsze upokorzenie związane z niewiernością partnera z udziałem widowni (za Otto F. Kernberg „Związki miłosne”). Kernerg w książce „Związki miłosne” pisze, że z jego doświadczania terapeutycznego wynika, że kobiety częściej wchodzą w masochistyczne związki miłosne, mężczyźni za to częściej prezentują masochistyczne uzależnienie w miejscu pracy.

Praca nad sobą powinna doprowadzić do dokonywania bardziej realnego wyboru. Masochiści są zafiksowani na urazie, którego doznali we wczesnym dzieciństwie więc kręcą się w kółko dokonując wciąż tych samych wyborów. Mimo, że te wybory przynoszą niespełnienie, ból, cierpienie, rozczarowanie, wciąż powtarzają to samo doświadczenie.

Brak odwzajemnienie uczucia jest problemem zarówno dla kobiet i mężczyzn. Taki brak odwzajemnienie powinien być jednoznacznie odebrany jako odrzucenie, następnie powinien nastąpić proces żałoby po stracie obiektu miłości, po którym człowiek wróciłby do dobrostanu psychicznego. Niestety wątki masochistyczne sprawiają, że nie tylko nie dochodzi do ograniczania miłości, ale ona się zwiększa. Czyli czym obiekt miłości bardziej odrzuca, okazuje brak miłości masochiście, ten bardziej kocha.

Osoby masochistyczne zakochują się więc w ludziach niedostępnych, co jest dla nich toksyczne i patologiczne. Osoby masochistyczne wykazują skrajne podporządkowanie wyidealizowanemu obiektowi miłości, przez co podkopują swoje szanse na partnerski związek oparty na równości. Przez zakochanie w niedostępnym obiekcie osoby takie tracą również szanse na lepszy, zdrowszy związek, który jest dostępny w zasięgu, jednak w patologicznej idealizacji i zakochaniu masochista nie dostrzega tych szans.