W przeszłości być może nie miałeś możliwość rozwinięcia skrzydeł w sferze zawodowej, być może nie było zapotrzebowania na twoje talenty. Wszystko płynie i się zmienia, jesteśmy w procesie rozwoju osobistego i grupowego społeczeństwa. Być może teraz jest dobry moment, warto więc to sprawdzić i mieć rękę na pulsie. Być może właśnie nadciąga fala, która pozwoli ci wypłynąć na powierzchnię, nawet jeżeli czujesz, że jesteś na dnie. Być może pojawiały się w tobie bardzo silne, negatywne emocje, gdyż nie mogłeś rozwinąć swoich możliwości a twoje talenty były odrzucane. Warto odpuścić emocje związane z urażonym ego, które jest każdego dnia pobudzane przez obecna kulturę do tworzenia idealnego obrazu siebie. Odpuszczanie, pozwalanie na przeżywanie emocji i uczuć i obserwancie emocji i uczuć, to jest to co człowiek musi robić, gdy doświadcza niepowodzeniem, kryzysów czy złamanego serca.

Warto nauczyć się zerowania emocji. To jest trudne zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych (bez względu na sferę, której kryzysy dotykają). Emocje bardzo często pokazują nam nieprzepracowane problemy zakopane w nieświadomości. Emocje można więc wykorzystywać do namierzanie własnych problemów osobowościowych. Nie da się funkcjonować optymalnie i rozwojowo, gdy jesteś szarpany przez emocje wywołane kryzysem.

Nie przepracowując emocji, które się pojawiają w czasie kryzysów sami tworzymy problemy w przyszłości. Emocje są konsekwencją głębszych uczuć. Często nie dajemy pozwolenia by uczucia przez nas przepłynęły i blokujemy uczucie emocjami. Strata pracy, strata ukochanej osoby, choroba lub śmierć rodzica to sytuacja, które wywołują głębokie uczucia, które mogą być blokowane przez emocje. Rozwiązaniem sytuacji jest pozwolenie na przepływanie uczuć, odczucie ich i obserwowanie. To jest strategia pozwalająca przeżyć uczucia i pozwolić im odejść. Emocje blokujące uczucia budują toksyczne zależności. Emocje zaprzeczają rzeczywistości, czasami się traci pracę, czasami ukochani się rozchodzą, rodzice starzejąc częściej chorują i w końcu umrą.

Ludzie boją się konfrontacji z rzeczywistością z obawy, że sytuacje, które podałem dla przykładu wyżej złamią im serce. Ludzie obawiają się, że nie podźwigną się po takim kryzysie. Zamykają się więc na uczucia, stosują mechanizmy obronne, idąc w wyparcie i zaprzeczenie, obwiniając innych o to, co się wydarzyło. Taka strategia jest niezwykle destrukcyjna ponieważ utrzymuje wewnętrzna nieuświadomioną rozpacz i nie pozwala przepracować, wypłakać, wykrzyczeć bólu, by ponownie żyć naturalnym i dobrym stanie radości i przyjemności. Zaprzeczenie sprawia, że wewnątrz niosą rozpacz, która z kolei będzie somatyzowała na ciało i wywoła jakąś chorobę psychosomatyczną. Wielu ludzi, żyje w takim kole pokoleniowych, w którym nie przepracowuje się uczuć, nie pozwala im przepłynąć. Życie świadome bez toksycznej zależności to pogodzenie się z przemijaniem różnych etapów naszego życia, ale również z przemijaniem człowieka.

Życie w kontakcie w kontakcie z życiem i ciałem oznacza rozumienie, ze jesteśmy czymś więcej niż skomplikowanym mechanizmem biologicznym. Jedni nazwą ten dodatkowy czynnik duszą, drudzy energią. Ciągle się zmieniamy i na końcu, gdy nasze ciało umrze nasze energia w coś się zmieni. Aby pozwolić sobie na płyniecie i przemianę nie możemy się trzymać kurczowo ego.

Ludzie z napompowanym ego, z fałszywym Ja, które używa ciała jak przedmiotu uważają, że będą żyć wiecznie. Pokładają nadzieję w medycynie, chirurgii plastycznej sądząc, że uda im się zachować młodość i witalność. Ludzie ci zupełnie nieświadomie dramatycznie się mylą. To właśnie wykorzystywanie ciała przez narcystyczne ego sprawi, że choroba pojawi się bardzo szybko. To kontakt z własnym ciałem, dbanie o nie jest najlepsza profilaktyką chorób cywilizacyjnych.