Kobieta i mężczyzna wspólnie tworzą szybciej i sprawniej, oczywiste jest, że aby powołać dziecko na świat potrzebny jest mężczyzna i kobieta. Nowoczesne feministki oczywiście są innego zdania i wygłaszają opinie iż w parach jednopłciowych rodzi się więcej dzieci niż w parach dwupłciowych. Pozwolę sobie jednak zostać przy spojrzeniu zgodnym z naturą, że to mężczyzna i kobieta kreują nowe życie jako owoc ich miłości. Kobieta i mężczyzna jednak nie tylko powołują dzieci na ten świat, wspólnie szybciej i sprawniej tworzą firmy, bogactwo, wspólny dom. Połączenie kobiety i mężczyzny w miłości pomaga jednej i drugiej stronie złapać balans i korzystać maksymalnie z współpracy między płciami.

Mówią prosto kobieta i mężczyzna się uzupełniają. Mężczyzna widzący tunelowo, nastawiony na cel, zyskuje dzięki kobiecie szersze spojrzenie na sprawy. Kobieta patrząca szeroko na zewnątrz zyskuje dzięki mężczyźnie priorytety i wyłapuje z szerokiej perspektywy rzeczy ważne i mniej ważne.

Zatwardziałe singielki i zatwardzieli single wciąż szukają odpowiedzi ma pytania: „Dlaczego jestem sam/a?”, „Dlaczego nie mogę znaleźć odpowiedniego partnera/partnerki?” itepe, itede. Odpowiedź jest dość prosta. Sfera miłosna jest w przypadku zatwardziałych singielek i singli bardzo często zaniedbana. Wielu uległo powszechnemu nawoływaniu do rozwoju osobistego i w nim się zatraciło. I mamy nierzadko takie oto sytuacje, ze singielka/singiel maja w pełni wypełniony grafik i każda aktywność jest ważniejsza od spotkania się z potencjalnym partnerem/partnerka. Z tak ustawionymi priorytetami życiowymi raczej ciężko liczyć, że stworzy się związek. Raczej możemy powiedzieć, że singielka/singiel wysyła niewypowiedziany sygnał potencjalnemu partnerowi/partnerce: „Nie mam miejsca w swojej przestrzeni dla ciebie”, „Nie mam czasu dla ciebie”, „Jest mnóstwo rzeczy w moim życiu ważniejszych od ciebie”, „Nie jesteś dla mnie priorytetem” itepe, itede. W taki oto dziwaczny sposób rozwój osobisty tamuje niektórym drogę do miłości i spełnienia seksualnego oraz rodzinnego.

Niechęć do spędzania z sobą czasu, nawiązywania relacji sprzyja pogłębianiu wojny damsko – męskiej, z czego bardzo cieszą się obowiązujące ideologie z feminizmem na czele. Oczywiście państwo też się cieszy gdyż samotnych mężczyzn i samotne kobiety łatwiej będzie wcielać do wojska i innych służb. Łatwiej będzie ci walczyć i ginąc za ojczyznę, gdy nikt na ciebie nie czeka w ciepłym pełnym miłości domu.

Kobiety, które zasiedziały się emocjonalnie w singielstwie mają coraz trudniej ze zmianą tego stanu, gdyż z ich natury wynika niechęć do zmian. Kobiety pragną bezpieczeństwa i wykazują się mniejszą odwagą i gotowością do ryzyka niż mężczyźni. Jeżeli więc w ich psychice bezpieczeństwo powiąże się z byciem samotną kobietą, o którą dba korporacja lub państwo to umarł w butach. Korporacja lub państwo staje się zastępczym mężem. Kobieta taka ma niemal zerową motywację, by randkować z mężczyznami by wybrać odpowiedniego na partnera.

Mężczyźni są skorzy do ryzyka i odważnego eksplorowania świata na zewnątrz. Jednak nieudane próby nawiązywania relacji z zatwardziałymi singielkami poprzez mini urazy prowadzi do wielkiego urazu i powstawania toksycznych stereotypów: „dzisiejsze kobiety nie nadają się na związek”, „kobiety obecnie interesują tylko pieniądze i ustawienie się w życiu”, „dzisiejsze kobiety nienawidzą mężczyzn” itepe itede, do wyboru do koloru.

Mężczyzna wielokrotnie odrzucany może wycofać się z rynku matrymonialnego, a swoją męską potrzebą eksploracji świata zewnętrznego realizować poprzez rozwój swojej kariery, firmy. Może również ulec rządzącym i zaciągnąć się do wojska lub innych służb.