W ostatnich artykułach pisałem o poczuciu prawdziwej wartości, narcystycznym rozdęciu ego, życiu fałszywymi obrazami i iluzjami. W tym artykule dalej pociągnę wątek jeszcze bardziej pokazując jak ważne jest pracować nad czuciem prawdziwej wartości oraz jakie problemy powoduje brak poczucia własnej wartości.

Często jest tak, że my nasze osiągnięcia traktujemy jako niewielkie i nieznaczące, to ludzie na zewnątrz dostrzegają, że mamy niezwykłe umiejętności i talenty.

Mając nierozpoznane talenty i kompetencje ludzie budują obrazy i fałszywe Ja kierując się obowiązującymi modami, kulturą i ideologią. Mamy później takie sytuacje, że poznając osoby sławne, ludzi sukcesu, dostrzegamy, że mają one mnóstwo kompleksów, nie mają kontaktu ze swoim prawdziwym Ja, ich sukces jest odbiciem ich fałszywego, wielkościowego Ja, które jest nałożone na prawdziwe, znienawidzone Ja. Wielu ludzi sukcesu, znanych z pierwszych stron gazet tak naprawdę nie ma poczucia własnej wartości. Wielu z tych sławnych ludzi ma zablokowaną autoekspresję, co również przekłada się na problemy w relacjach międzyludzkich. Mają problemy w związkach, nie układają im się relacje, mężczyźni często są pantoflarzami w relacji, kobiety z takimi problemami bardzo często są samotne.

Dlaczego mężczyźni często są pantoflarzami w relacji, kobiety z takimi problemami bardzo często są samotne?

Problemy tego typu w relacji wynikają z lęku przed drugim człowiekiem. Zarówno kobieta jak i mężczyzna nie mając rozpoznanej własnej wartości czuje się osobą bezwartościową. Sądzi, że nie spodoba się drugiej stronie więc mężczyzna próbuje bardzo często zasłużyć na miłość, kobieta ze strachu przez odrzuceniem, brakiem akceptacji wybiera drogą samotnej singielki z kotem.

Czy jest wyjście z tej trudnej sytuacji?

Nie zaskoczę cię zapewne, gdy napiszę, że drogę wyjścia znajdzie się poprzez pracę własną. Praca własna polega na odrzucaniu nakładek, fałszywych obrazów i dokopywaniu się do prawdziwego Ja. Oczywiście kopiąc głęboko, będziemy odkrywali różnego rodzaju lęki, zranienia, blokady, wzorce, nakazy, zakazy, traumy. To nie jest praca łatwa. Podróż wgłęb siebie, odkrywanie własnego, prawdziwego Ja możemy nazwać podróżą bohatera. Potrzebna jest do tego odwaga. Jesteś jak żeglarz, który wyrusza na nieznane wody z nadzieją, że odnajdzie wymarzone miejsce, w którym poczuje się jak u siebie.

Praca własna, podróż bohatera to wychodzenie poza blokady, poza wzorce. To jest bolesne, jednocześnie buduje w człowieku poczucie dumy i prawdziwą wartość. Zaakceptowanie siebie bardzo pomaga w życiu, gdyż człowiek staje twardo nogami na ziemi, potrafi wyciągnąć odpowiednie wnioski, rozpoznać własne talenty, ograniczenia i brak kompetencji w danych rejonach życia.

Kobieta może dzięki takiej pracy własnej zrozumieć, że w samotności trzymał ja przez wiele lat lęk przed odrzuceniem, strach przed pokazaniem siebie prawdziwej mężczyźnie. Mężczyzna może zrozumieć, że blokował swoją naturalną, męską energię, stał się sługą kobiety, gdyż obawiał się, że ukazanie swojej prawdziwej natury zniechęci do niego kobietę.

Człowiek dzięki takiej pracy własnej integruje swoją ciemną stronę ze wszystkimi brzydkimi rzeczami – agresją, nienawiścią, lękami, wstydem, traumami itede itepe. Integracja taka odbywa się poprzez uświadomienie sobie gry, którą człowiek prowadził sam ze sobą. Zarówno mężczyzna jak i kobieta w pracy własnej uświadamia sobie, że ma w sobie zarówno miłość jak i nienawiść. Dojrzałą relację miłosną można zbudować dzięki temu uświadomieniu. Nawet jeżeli ma się mrok w sobie, zamiast nienawiści można wybrać miłość.