Jest takie powiedzenie „ubiór czyni mężczyznę”. Zastanówmy się czy to powiedzenie ma zastosowanie również do kobiet.

Jak postrzegana jest kobieta robiąca karierę w dużej firmie, gdy nie dostosowuje swojego wyglądu do obowiązujących standardów?

Temple i Loewen porównywali, jak postrzegane są kobiety na kierowniczych stanowiskach, te które noszą i te które nie noszą żakietów.

Co się okazało?

Okazało się, że kobietom w żakietach przypisywany jest wyższy poziom kompetencji i zakres legalnej władzy. Wiąże się to z obiegowym przekonaniem, że garnitur (żakiet – kobiecy odpowiednik) jest ważnym wskaźnikiem statusu. Molly (1993) potwierdza badaniami, że ubiór promuje sukces.

King (1995) wskazuje na bardzo niepokojący trend. Rośnie liczba kobiet, które robią karierę i stają się liderkami i to jest optymistyczne, niepokojące jest jednak to, że wymaga sie od nich, aby zachowywały się jak mężczyźni, jeżeli chcą osiągnąć sukces.

Czyli jeżeli „ubiór czyni mężczyznę” to żakiet wcale nie czyni kobiety kobietą, a  czyni ją mężczyzną (w rozumieniu równą mężczyźnie w firmie). Garnitur, żakiet jest rodzajem umundurowania, za pomocą którego umacniana jest struktura firmy. Tak jak w wojsku pomaga zewrzeć szeregi i iść wspólnie równym krokiem do celu. To jest doskonałe dla wyników firmy, jednak w tym cyklu artykułów rozważamy wpływ kultury, także tej organizacyjnej firm na energię żeńską w kobietach. Czynienie z kobiet mężczyzn za pomocą umundurowania (żakiet) jest również wyrazem negatywnej feminizacji.

A zatem kobieta nie może nosić żakietów?

Nie idźmy w skrajności. Jednostka nie wygra z kulturą organizacyjną instytucji. Kobieta nie powinna jednak pozwolić, by umundurowanie zniszczyło jej energię żeńską i zamieniło ją w mężczyznę z waginą. Jeżeli musi się umundurować w pracy, bo od tego zależy jej sukces, to może to zrobić, ale po wyjściu z pracy absolutnie powinna zadbać o swoją energię żeńską. Znów daje wskazówki warte wiele pieniędzy. Mam nadzieję, że kobiety to czytające to docenią. Kobieta, która w pracy jest umundurowana, absolutnie powinna postawić na sukienki i bardzo kobiece stroje po pracy.

W przypadku umudnurowanych kobiet w pracy poszedłbym nawet dalej i zalecił nie tylko stroje kobiece ale bardzo kobiece czynności w czasie wolnym. Jak w pracy pełnisz rolę wymagającą od ciebie wzmacniania energii męskiej, to po pracy raczej powinnaś unikać zajęć, które wzmacniają energię męską. Raczej powinnaś w ramach rekreacji pójść w zajęcia, które wzmacniają żeńską energię. Zajęcia rekreacyjne wzmacniające energię męską będą umacniać pancerz charakteru, który jest tak potężnie utwardzany w pracy poprzez umundurowanie i zadania.

Umundurowanie i pancerz charakteru to bardzo ciekawa kwestia psychoanalityczna. Już troszkę tej wiedzy przedostało się do potocznych rozmów. Kobiety, które wiążą się z mundurowymi nawet nie mając wiedzy psychoanalitycznej czują, że jak mężczyzna psychologicznie nie będzie potrafił zdjąć munduru po pracy, to oznaczać będzie duże problemy dla niej i dla dzieci. Potoczne i krzywdzące powiedzenie: „Związać się z trepem” jest wyrazem obaw i problemów, których doświadczyły kobiety w związkach z mundurowymi. Dla mundurowego mężczyzny absolutnie kluczową kwestią jest rozluźnianie pancerza charakteru i praca nad tym, by potrafić psychologicznie wychodzić w roli zawodowej.

Ten problem możemy również dostrzec w dzisiejszych korporacjach. Garnitur i  żakiet jest rodzajem umundurowania i o sukcesach w sferze miłosnej i osobistej w dużej mierze zadecyduje umiejętność zrzucania umundurowania po pracy i rozluźniania zbroi charakteru poprzez pracę nad swoją bioenergetyką oraz wybieranie zajęć, aktywności pomagających zbalansować swoją energię.