Przywództwo efektywne przejawia się efektywnością w działaniu ludzi. Większość badań nad efektywnością przywództwa sprowadzała się do porównywania dwóch stylów przywódczych i sprawdzania, który z nich jest lepszy. Oczywiście trzeba tutaj zaznaczyć, że efektywność przywództwo to zagadnienie złożone, które wymaga bardziej wnikliwego badania niźli tylko sprawdzenia dwóch stylów przywódczych.
Na potrzeby tej części zajmiemy się tylko sprawdzeniem dwóch stylów przywódczych i ich efektywności.
I styl przywództwa
Lider 1 w swoim działaniu przejawia pogląd, iż ludzie nie lubią pracować i muszą być przymuszani do działania. Jego zdaniem ludzie nie lubią myśleć, podejmować decyzji i w ogóle się wysilać. Według lidera ludzi napędza do działania tylko potrzeba bezpieczeństwa.
II styl przywództwa
Lider 2 prezentuje bardziej optymistyczny pogląd na naturę człowieka. Uważa, że praca jest dla człowieka ważną częścią życia, przez którą może afirmować siebie. Uważa, że praca jest równie ważną częścią życia jak zabawa czy odpoczynek. Z tego wprost wynika fakt, ze człowiek nie musi być zmuszany do pracy, jeżeli znajduje się w miejscu w którym poprzez prace może manifestować siebie. według tego poglądu człowieka napędzają drivery w postaci nagród za sukcesy i osiągnięcia. Afirmacja człowieka w pracy według lidera 2 polega na posługiwaniu się swoim intelektem, podejmowaniem decyzji, zadawaniem pytań podczas wykonywania działania.
Co ciekawe obojętnie jaki styl przywództwa wybierze lider będzie się zadziewało zjawisko samospełniającej przepowiedni. Lider 1 wierzy, ze musi ciągle nadzorować ludzi, którzy nie chcą działać i rzeczywiście, gdy tylko się oddali ludzie będą zaniedbywali zadani, które im przydzielił. To tylko potwierdza jego pogląd: „muszę ciągle ludzi pilnować inaczej nie będą w ogóle działać”. Lider taki nie zdaje sobie sprawy, że poprzez swoje podejście i poglądy sam narzuca grupie taki styl działania.
Lider 2 nie przejmuje się tym, aby wciąż nadzorować ludzi z zespołu. Wychodzi z założenia, że ludzie chcą wykonać zadania, więc nawet jak sobie zrobią krótki odpoczynek to i tak później zajmą się niedokończoną pracą. Lider taki myśli: „nie muszę stać nad nimi jak kontroler, wiedzą co mają zrobić i wierzę, że dobrze wykonają swoje obowiązki”.
W obu przypadkach jest dokładnie tak jak myślą liderzy. Działa w obu przypadkach mechanizm samospełniającego się proroctwa.
Który typ przywództwa sprzyja osiąganiu przez zespół wyższej efektywności?
Badanie przeprowadzone przez Lewina, Lippitta i White’a pokazały, że przywództwo autokratyczne (typ lidera 1) daje lepsze wyniki pod względem ilościowym, ale gorsze pod względem jakościowym niż przywództwo demokratyczne (typ lidera 2).
Co więc wybrać ilość czy jakość?
Patrząc pod względem społecznych potrzeb ludzi w zespołach, można stwierdzić, że liderzy typu 2 wygrywają bezsprzecznie. Członkowie zespołów darzą tych liderów sympatią, a wewnątrz grupy tworzą się więzi i przyjaźnie.