Skąd bierze się nieświadome śnienie o raju

Człowiek będąc w brzuchu mamy czuje się jak w raju, wszelkie jego potrzeby są zaopiekowane jest w pełnym kontakcie z matką. Po narodzenia fizyczne połączenie jest zrywane i matka powinna zrobić wszystko by być nadal połączona psychicznie z dzieckiem.

Psychiczne połączenie pozwala dziecko łagodniej przejść od świata matki do świata zewnętrznego. Wielu ludzi mając doświadczenie tego raju nie jest świadoma tego, że pragnie powrócić do tego raju. Oczywiście jest to fizycznie niemożliwe, tęsknota jednak pozostaje i człowiek jest podatny na wpływy tych, którzy mu ten powrót obiecują. Nieświadomość społeczeństwa jest metaforą łona matki. Wielu ludzi pragnie roztopić się w społeczeństwie by powrócić do utraconego raju. Niestety roztapiając się w tłumie gubią swoją indywidualność i możliwość spełnienia w życiu dorosłym.

Jak zyskać prawdziwe doświadczenie raju w życiu dorosłym?

Doświadczenie raju na ziemi człowiek dorosły może zyskać nie poprzez regresję do okresu prenatalnego, a poprzez rozwój i dotarcie do ostatniej fazy – współpracy i zdrowej zależności w obrębie grupy społecznej. Droga rozwoju jest dość trudna i wymaga zmierzenia się z charakterystycznymi dla każdej fazy rozwojowej problemami. Ta trudność sprawia, że wielu wybiera regresję i dziecinną zależność a nie progresję i dorosłą niezależność.

Nieświadomość zbiorowa może dawać pozory okresu płodowego. Obietnica globalnej wioski jest również obietnicą powrotu do utraconego raju. Społeczeństwo, miasto, państwo opiekuńcze również pełnią role zastępczego łona matczynego. Prawda jest natomiast taka, że zyskać okresowe doświadczenia bycia w raju na ziemi możemy tylko w głębokim, intymnym związku miłosno – seksualnym z partnerem/partnerką z którym/którą łączy nas głęboka wieź duchowa, w rozwojowej i wspierającej grupie ludzi, których łączy więź grupowa, współpraca i zdrowa zależność.

Państwo opiekuńcze nie rozwiązuje problemu nieświadomego śnienia o raju

Ludzie, którzy nieświadomie pragną regresji i powrotu do łona matki odpowiadają z chęcią na hasła rządzących państwami opiekuńczymi i wyciągają ręce po zasiłki i zapomogi. W ostatnich latach migracja ludzi do Europy również była napędzana tym nieświadomym pragnieniem powrotu do opiekuńczego łona matki. Spotkały się potrzeba ludzi ze Wschodu i Afryki i oferta zaopiekowania zachodnich państw opiekuńczych.

Jakie są więc rozwiązania problemu nieświadomego śnienia o raju?

Najważniejszą rzeczą jest uświadomienie sobie własnego pragnienia powrotu do łona matki poprzez roztapianie własnej indywidualności w tłumie. Musimy wybudzić się z tego nieświadomego śnienia o raju. Rozwój odbywa się poprzez frustrację psychiki, rozwiązywanie problemów, mierzenie się z trudnościami. Bycie bohaterem własnego życia to również ból bycia sobą. Wraz z rozwojem ból stopniowo znika, człowiek wychodzi z zależności i staje się coraz bardziej niezależny.

Człowiek powinien uświadomić sobie również, że rozwój polepsza jego warunki bytowania, jakość kontaktów z innymi i wpływa na rozwój całej cywilizacji. To urzeczywistnianie pragnienia zanurzania się w zastępczym łonie matki doprowadza do wojen, totalitaryzmów, niewolnictwa i kontroli umysłów.