
Obecnie w ludziach jest bardzo dużo lęku, stresu, przerażenia, ludzie tej trudnej sytuacji muszą nabywać nowych kompetencji i jeszcze utrzymywać pozytywne mentalne nastawienie. Oczywiście nie jest to łatwe. Na szczęście można nad tym pracować a liderzy prowadzący zespoły i eksperci wspierający te zespoły mają duże pole do popisu w tej kwestii. Liderzy powinni zauważać zagrożenia zagrażające procesowi grupowemu.
Opieszałość i nieobecności, nawet te najlepiej usprawiedliwiane są oznakami, że sprawy w zespole nie mają się dobrze i muszą być jak najszybciej otwarcie omówione. Przy omawianiu oczywiście należy unikać krytycyzmu i narzucania zasad. Należy spróbować wyjaśnić i rozumieć przyczyny problemów w zespole, aby te mogły być możliwe do rozwiązania. W sytuacji, gdy ludzi zalewa lęk, gdy są pod wpływem ogromnego stresu, a w ciele dają o sobie znać napięcia u ludzi uwidaczniają się charakterystyczne dla ich osobowości wzorce reagowania na stres i podejmowania odpowiedzialności. Prowadzący zespół nie może ignorować tych mechanizmów obronnych. Te mechanizmy są zagrożeniem dla więzi grupowej w zespole a ujawnienie ich i zachęcanie do zajęcia się nimi przyczynia się do większej skuteczności pracy w zespole.
Ludzie pod wpływem lęku i stresu mogą ujawniać również tendencje do czarnowidztwa oraz sabotowania konstruktywnej pracy zespołu. Wspominanie katastrof z przeszłości, rozmowy o sytuacji zewnętrznej, snucie teorii na temat chorób, opisywanie historii z przeszłości to najczęściej formy ucieczki od tu i teraz. To taki wyuczony mechanizm unikania konfrontacji z wzorcami, które się odpalają pod wpływem lęku i stresu. Takie niekonstruktywne rozmowy w zespole lider powinien ograniczyć do niezbędnego minimum. Omówiona powinna zostać główna problematyka zespołu.
Lider, który chce pomagać rozwiązywać problemy w zespole i modelować nastawienie na rozwój, współpracę i zdobywanie celów musi zacząć od siebie. Powinien dobrze osadzić się w roli lidera. Lider jest zarówno w zespole jak i jest obserwatorem zespołu. Lider reaguje na proces grupowy dostarczając wyjaśnień dla ludzi w zespole, modeluje również empatyczne zrozumienie, które jest pomocą i wsparciem. Lider musi jednak również potrafić spojrzeć na zespół z dystansu, by przemyśleć omawianie problemy i zaplanować strategię działania.
Lider powinien pamiętać, że nawet utrzymując dystans stanowi wsparcie dla zespołu. Utrzymywanie dystansu pozwala wyzwolić w grupie poczucie własnej tożsamości i siły osobistej każdego członka zespołu. Lider pełni bardzo ważną rolę polegającą na wzmacnianiu pozytywnych, rozwojowych wzorców i blokowaniu szkodliwych oddziaływań. To staje się kluczowe, gdy w zespole pojawiają się wewnętrzne różnice i konflikty. Lider powinien dbać o utrzymanie optymistycznej atmosfery nastawionej na pracę i rozwój, która będzie pozytywnym doświadczeniem dla ludzi. Lider powinien ufać swojemu zespołowi i pozwalać, aby większość rozwojowych doświadczeń pojawiała się między członkami zespołu, a nie między nim a nimi.
Lider modeluje również poprzez swój przykład. Jego postawy, które pokazuje, którymi emanuje wpływają na zespół, na postępowanie i działanie ludzi.