Awanturniczy lider odważnie eksploruje świat w poszukiwaniu przygód. Dokonuje często tgego, o czym większość ludzi nie śmie nawet marzyć. Awanturniczy lider ma odwagę podjąć każde wyzwanie przed którymi inni drżą ze strachu. Dla niego lęk i troski zwykłych ludzi nie są problemem. Kocha ryzyko i wyzwania jakie rzuca mu życie. Awanturniczy lider żyje w zgodzie ze swym własnym wewnętrznym kodeksem wartości. Problemem może być dla niego to, że inni ludzie nie mają dla niego takiego znaczenia.

Zespół zależy od lidera, a lider jest związany z zespołem.W czasie kryzysu ludzie z zespołu odczuwają lęk, który na awanturniczym liderze nie robi żadnego wrażenia. Osoba awanturnicza podejmuje rękawice i mierzy się z kryzysem. To dobrze, nie może jednak zapomnieć o odpowiednim wspieraniu swoich ludzi, tego musi się wciąż uczyć. Jako prowadzący grupę, odpowiadaj za grupę i prowadzenie procesu grupowego. W wygaszaniu projekcji powinien wykorzystać swój dar krasomówstwa. Przekazanie informacji na temat tego, co się dzieje skutecznie wygasi projekcje i wywrze ogromne, pozytywne wrażenie. Tak wiele się osiągnie przy tak małym nakładzie pracy i energii. Pomysłowość, talenty, kreatywność i bystrość umysłu będą pomocne przy wyciąganiu zespołu z wtórnej zależności i kierowaniu go na drogę współpracy. Kontenerowanie emocji grupy też nie powinno stanowić problemu, gdyż osoby awanturnicze są wytrzymale i twarde. Bycie tu i teraz  z zespołem nie powinno być trudne, po prostu trzeba pomóc zespołowi stawić czoła teraźniejszości w której jest kryzys i dużo lęku.

Osoby awanturnicze potrafią pracować dobrze, z dyscypliną, koncentracją i odpowiedzialnością jeżeli praca dostarcza wystarczających wyzwań. Czy kryzys związany z załamaniem gospodarki, inflacją, strachem ludzi przed kontaktem z drugim człowiekiem, zawieruchami społecznymi, niepewnością jutra jest wystarczającym wyzwaniem? Wydaje się, że tak. To gra na wyższym levelu trudności. Osoby awanturnicze potrafią dźwigać się z kryzysów, a nawet najgorszych klęsk.

Awanturniczy lider sprawdzi się prowadząc małe grupy w niekonwencjonalnym, twórczym  przedsiębiorstwie. W takim zespole będzie mógł realizować swoje genialne pomysły i będzie miał dostateczną siłę przebicia, by pociągnąć innych do współpracy przy ich realizacji. W rozwoju swoich umiejętności menedżerskich powinien pracować nad codzienną praktyką prowadzenia zespołu, wyzwanie może odnaleźć w dynamice grupowej.

Odkrycie fenomenu procesu grupowego może sprawić, że jako awanturniczy lider zaczniesz myśleć bardziej głową, nie bebechami co jest bardzo wskazane. Proces grupowy to siła niezależna od człowieka więc możesz złapać trochę pokory i zrozumienia, że twoje popędy nie są wszystkim. Bazuj w swych działaniach na zasadzie przyczyny i skutku. To pokaże ci konsekwencje twoich działań i zrozumiesz, że człowiek w swej istocie jest bardzo kruchy, a wszelkie błędy drogo kosztują. Zbytnie ryzyko dla człowieka oznacza zwykle poważne problemy zdrowotne, a może skończyć się nawet śmiercią. Myśl o konsekwencjach i buduj zabezpieczenia wszelkiego rodzaju. Zatroszcz się o innych, dbaj o grupę, którą prowadzisz. Zastanów się czy przez swoją brawurę nie narażasz ich na niebezpieczeństwo. Myśl podejmując działania, trenuj uważność i poszerzaj swoją świadomość. Zrób plany na rok, pięć, dziesięć, dwadzieścia lat do przodu. Popracuj ze swoim ciałem i przyglądaj się mu, odkryj gdzie jesteś pospinany i ponapinany. Poznanie własnego ciała przyniesie ci zrozumienie jak kruche jest ciało człowieka i jak wiele rzeczy/spraw ma na nie wyniszczający wpływ. Poprzez Body Work pracuj ze swoim gniewem, to pomoże ci integrować swój cień.

Pracuj nad swoim cieniem, aby nie odrywał cię od konstruktywnym relacji społecznych. W twoim wypadku niezintegrowany cień to lekceważenie i gwałcenie praw innych ludzi a w szczególności:

– nie podporządkowywanie się społecznym normom

– kłamanie, oszukiwanie, wykorzystywanie innych dla własnej korzyści lub przyjemności

– impulsywność i niezdolność planowania

– łatwe wpadanie w gniew i przejawianie agresji

– zaniedbywanie bezpieczeństwa swojego i innych, lekkomyślność

– nieodpowiedzialność, brak umiejętności utrzymywania długotrwałych więzi.