Wygodny lider potrzebuje poczucia wolności, by mógł być w pełni sobą. Oczywiście podporządkowuje się regułom gry, wypełnia swoje obowiązki, jednocześnie dba o swój wolny czas i osobiste szczęście. Tak bardzo dba o swoje prawo do wolności i własnej drogi do szczęścia, że w czasie kryzysu może być mu trudno się spiąć. Wygodny lider lubi wykonać swoja robotę, dokładnie tak jak się od niego wymaga, ale nic poza tym. W czasie kryzysu zespół wymaga od niego więcej, więc nie może mieć pretensji do członków zespołu, że chcą więcej niż zwykle.

Faza zależności to jednak nie faza współpracy i wygodny lider będzie musiał zakasać rękawy i w czasie kryzysu robić więcej niż by chciał. Fajnie, że wygodny lider nie daje się wykorzystywać jednak wyciąganie zespołu z fazy wtórnej zależności to, co innego, to sytuacja nadzwyczajna, w  której członkowie zespołu i przełożeni liczą na właściwe przywództwo. W sytuacji kryzysu wygodny lider musi się spiąć i działać nie odkładając niczego na jutro jak to ma w zwyczaju. Samo się nic nie zrobi, zespół sam siebie nie wyciągnie z wtórnej zależności. To, że wygodny lider czuje, że jest w porządku i nie jest zapatrzony w autorytety jest fajne, jednak w czasie kryzysu warto korzystać z wiedzy, doświadczenia innych. W czasie kryzysu wygodny lider musi mocno chwycić ster okrętu i stać się prawdziwych kapitanem. W czasie sztormu nie wolno liczyć na ślepy los i wierzyć w koło fortuny. Tu liczą się umiejętności i wiedza, trzeba wiedzieć jak nawigować i co może zatopić okręt. Warto ufać i wierzyć w proces grupowy, nie mieszajmy jednak procesów interpersonalnych z losem. Proces grupowy to logiczny proces wzrostu i rozwoju grupy. Tutaj wygodny lider nie musi tak jak lubi robić wszystkiego po swojemu, znając proces grupowy będzie wiedział, że jeden plus jeden to dwa. Warto więc by włączył logiczne i racjonalne myślenie oraz przestał bazować na mistyce.

Jeżeli jesteś typem wygodnym i pełnisz rolę lidera zapewne lubisz bezpieczeństwo. Wiedza zapewni ci to bezpieczeństwo nawet w najtrudniejszych kryzysach, dlatego warto rozwijać się, pracować nad sobą i nabywać nowe kompetencje. Bez tego nawet mały kryzys wytrąci cię z poczucia bezpieczeństwa i będziesz razem ze swoim zespołem w lęku a grupą będzie kierował lęk.

Wygodny lider preferuje długoletnią pracą w jednej firmie. Tam dobrze się sprawdza, gdyż wymaga od siebie i innych pracy w określonych standardach od do, nie ciśnie nikogo zbyt mocno, oczekuje jedynie by pracownicy z zespołu przestrzegali reguł gry i działali zgodnie z misją i filozofią organizacji. Sprawdzi się w mniejszych rodzinnych firmach, gdzie nie utrudnia ruchu maszynerii. Trudno będzie mu w dużych korporacjach, gdzie trzeba być twórczym liderem, który motywuje pracowników i uruchamia ich drivery.

Wygodnemu liderowi przyda się zawsze więcej sumienności, więc nad tym aspektem powinien pracować ostro. Temu zawsze sprzyja sytuacja, w której robi się to, co się lubi. Jeżeli masz problem z sumiennością, może warto poszukać miejsca pracy w sferze działalności, która naprawdę cię interesuje. Kryzysy zawsze przychodzą, więc lepiej się z nimi mierzyć będąc w sferze działalności, którą się kocha. Kryzysy są dla wygodnego lidera źródłem dużego stresu. W takich sytuacjach do głosu dochodzi jego cień. Czuje się zmuszony do robienia tego, czego nie chce. W takiej sytuacji odczuwa gniew, jednak przeważnie okazuje go w sposób pośredni. Staje się milczący i ponury, marnuje czas, ze wszystkim zwleka, do wszystkiego ma pretensje, ale unika bezpośredniej konfrontacji. Zgryźliwość i zły humor mogą stać się stałym sposobem bycia.

Jeżeli jesteś jednostką wygodną pracuj nad tym, by robić dla innych coś, co da im przyjemność. Życie to nie tylko zasada przyjemności, to również zasada rzeczywistości, która mówi o tym, że dla przyszłej gratyfikacji godzisz się na przejściowy ból i dyskomfort. Pracuj nad swoim oporem, który przybiera postać gry na zwłokę. Jako lider masz rozwiązywać konflikty i negocjować z nastawieniem na współpracę. Pomyśl jak fajnie się żyje, gdy masz wszystko zrobione na czas, konflikty porozwiązywane, pożary w zespole pogaszone a zespól pewnie przechodzi przez kryzysy. Przyjemne można połączyć z pożytecznym. Spróbuj znaleźć w obowiązkach, zadaniach przyjemność i nagradzaj się za dobrze wykonane zadanie. Duże zadania dziel na mniejsze, stosuj taktykę małych kroków, rób sobie przerwy na przyjemności i relaks. Nie odkładaj jednak zadań na później, po trochu ale natychmiast to jest idealna recepta dla ciebie. Szukaj jasnych stron nawet w trudnych i obciążających sytuacjach. Nie popadaj w rozpacz i wizualizuj końcowy sukces. Przyjemności organizuj w grupie, łącz integrację z relaksem i ładowaniem baterii. Nawet relaksując się razem wzmacniacie wspólną więź. Myśl grupą i zapanuj nad odruchami odmowy z obawy przed wykorzystywaniem. Gdy korzystają ludzie z twojego zespołu ty także korzystasz, więc patrz szerzej, ogarniaj cały obraz sytuacji. Odnajduj satysfakcję z procesów, związków interpersonalnych z innymi ludźmi. Pracuj nad swoim gniewem, ucz się wyrażać go bezpośrednio dzięki asertywności, pozbywaj się go z ciała za pomocą ćwiczeń Lowena.

Pracuj nad swoim cieniem, który nie pozwala ci bezpośrednio się komunikować. W twoim wypadku niezintegrowany cień to zachowania bierno-agresywne a w szczególności:

– bierny opór wobec rutynowych obowiązków społecznych i zawodowych

– narzekanie, że jest się niezrozumianym i niedocenianym

– kłótliwośc i ponuractwo

– bezpodstawne krytykowanie i wyszydzanie osób wyżej postawionych

– zawiść i niechęć wobec osób, którym lepiej się powodzi

– nieustanne uskarżanie się na swój los

– zmienność zachowania od wrogiego i wyzywającego do przymilnego i ofiarnego.