Uwadze czujnego lidera nic nie umknie. Ma on niesamowicie silną świadomość swego otoczenia. Wykrywa każdy zgrzyt, dysonans, niespójność zwłaszcza w kontaktach z innymi ludźmi. Wyczuwa podwójne komunikaty, ukryte motywacje, uniki, dwuznaczność i zniekształcenia prawdy.

Czujny lider jest wybitnie niezależny, odczuwa autonomię i nie potrzebuje porad czy wsparcia od nikogo. Łatwo podejmuje decyzje i potrafi sami zatroszczyć się o siebie.

W relacjach interpersonalnych zachowuje ostrożność i stara się prześwietlać ludzi przed wejściem w relację. Jest dobrym słuchaczem potrafiącym czytać różne poziomy komunikatów. Stawia czoła kłopotom oraz swoim wrogom, jednak jest bardzo wrażliwy na krytykę, co może być dla niego problemem gdy zespół przypuści na niego atak w fazie ataku na autorytet. Łagodnieje, gdy wie, ze ludzie są wobec niego lojalni i wierni.

Piętą achillesową czujnego lidera jest przykładanie zbyt dużej wagi do władzy i autorytetu. Każdy człowiek powinien poradzić sobie z problemem z autorytetem a dla czujnego typu do główny punkt programu pracy nad sobą. Czujny lider nie będzie w stanie przeprowadzić zespołu przez fazę ataku na autorytet, jeżeli najpierw nie rozwiąże tego problemu w sobie.

W pracy nad sobą czujni muszą nauczyć się ufać procesowi grupowemu i być krok za grupą. Odpuszczanie kontroli jest dla nich źródłem stresu, dlatego warto by wspierali się na wiedzy i specjalistach z zewnątrz. Osoby czujne źle się czują, gdy źle zaczyna się układać w pracy. Czują w takiej sytuacji, że przestają panować nad swoim losem i wszędzie wypatrują spisków przeciw nim. Jak wiemy prowadzenie zespołu wiąże się z przezwyciężaniem kryzysów, czy jak w obecnej sytuacji wyciąganiem zespołów z wtórnej zależności. Osoby czujne muszą w takiej sytuacji umieć powiedzieć: „Kryzysy pojawiają się, to część życia, nie wszystko zależy ode mnie”, „Starałem się jak mogłem, jednak sytuacja zewnętrzna sprawiła, że ludzie w zespole przezywają kryzys”.

W czasie kryzysu ludzie potrzebują wsparcia, podawania informacji, wygaszania projekcji, więc czujny lider musi zaprzestać wytykania przewinień i tropienia błędów, co ma w zwyczaju. Powinien również trenować się w zawieraniu kompromisów, negocjacje nastawione na współpracę wydają się idealnym rozwiązaniem w tym wypadku.

Czujny lider pragnie czuć całkowitą lojalność podwładnych, aby to uzyskać potrafi obdarzać ludzi z zespołu komplementami, pozytywnymi informacjami zwrotnymi, nagrodami, pochwałami. I to jest bardzo dobre. Ciemniejsza strona czujnego lidera objawia się, gdy podejrzewa kogoś o nielojalność. W takiej sytuacji wpada w gniew i trudno mu wybaczyć. Koniecznie więc musi pracować nad swoją ciemną stroną (może robić to poprzez konstruktywne wyładowanie gniewu, złości i wściekłości).

W czasie kryzysu czujny lider nie ucieka od odpowiedzialności i potrafi się zatroszczyć o zespół i dawać im odpowiednia osłonę. Potrafi wspierać ludzi z zespołu i wiele brać na swoje barki, czasami może to go przeciążać, warto więc, by cały czas uczył się odpowiedniego delegowania i nie obawiał się przejęcia zespołu przez nieformalnych liderów.

Czujny lider potrafi tak dużo brać na siebie, że może go to w końcu przeciążyć, dlatego warto by nauczył się odprężać po pracy. Bieganie, pływanie, słuchanie muzyki, joga, medytacja, ćwiczenia rozluźniające mięśnie (np. bioenergetyka Lowena), masaż i inne – jak widać jest wiele możliwości. Celem powinno być pozbycie się napięcia z umysłu i ciała. W czasie kryzysu lider musi wygaszać projekcje w zespole, w wypadku czujnego lidera musi on też nauczyć się wygaszać projekcje w swoim umyśle.

Jeżeli jesteś czujnym liderem nie dopatruj się wszędzie ukrytych intencji i podwójnego dna, nie przejmuj się również krytyką. Może to być dla ciebie cenna informacja i impuls do pracy nad sobą. Popełnić błąd, pomylić się to nic strasznego – uczymy się na błędach. Przemyśl sprawę i wyciągnij wnioski, naukę na przyszłość. Traktuj trudności jako cenne doświadczenie na przyszłość. Stawiaj sprawę uczciwie przy konfliktach i staraj się szukać porozumienia bez obarczania drugiej strony winą. Czasami jest trudno i trzeba przejść przez kryzys komunikując się i wspierając się wzajemnie. Wyluzuj, czasami komunikuj się bez nadmiernej uważności, puść, niech płynie, poczuj procesy interpersonalne. Ćwicz się w dzieleniu się emocjami z innymi, otwieraj się pokazując swoje obawy. Nie ma nic ważniejszego dla ciebie. Nie daj się prowadzić swoim projekcjom i iluzjom.

Pracuj nad swoim cieniem, musisz go zintegrować, gdyż w twoim wypadku niezintegrowany cień to wszechogarniająca nieufność i podejrzliwość wobec innych osób a w szczególności:

– podejrzewanie, że inni chcą cię wykorzystać, skrzywdzić albo oszukać

– obsesyjne wątpienie w lojalność swych przyjaciół i znajomych (uważanie ich za niegodnych zaufania)

– niechęć do zwierzania się innym (nieuzasadniona obawa, że wiedza ta będzie złośliwie użyta przeciwko tobie)

– dopatrywanie się złowrogich w niewinnych wypowiedziach i zdarzeniach

– zachowywanie urazy na zawsze ( nie wybaczanie tym, którzy cię zranili lub obrazili)

– widzenie zamachu na siebie i swoje dobre imię tam gdzie inni tego nie dostrzegają (reagowanie wściekłością, odpowiadanie atakiem na domniemany atak).