Oddany lider jest wierny ludziom i troszczy się o nich. Dbanie o innych nadaje jego życiu sens. Żaden typ osobowości nie jest tak troskliwy, kochający, dbający o potrzeby i uczucia ludzi. Oddany lider w swojej najlepszej wersji jest lojalny, zawsze pomocny a prowadząc zespół jest rozważnym „członkiem drużyny”, który utożsamia swoje potrzeby z potrzebami grupy. Typ oddany jest wtedy szczęśliwy, kiedy szczęśliwi są inni. Oddany lider jest zaangażowany i ceni sobie trwałość relacji i więzi międzyludzkie.

Typ oddany nie lubi samotności więc chętnie spędza czas z innymi ludźmi. Osoba oddana stworzona jest wręcz do pracy zespołowej, niestety może mieć problem z przewodzeniem i prowadzeniem innych (zwłaszcza w czasie kryzysów takich jak pandemia koronawirusa). Dla oddanego lidera niezwykle cenne jest wsparcie specajalistów z zewnątrz, które pomaga mu wzmacniać kompetencje prowadzenia zespołu w oparciu o proces grupowy. Trudność dla oddanego lidera może stanowić podejmowanie decyzji, gdyż ma w zwyczaju polegać na opinii innych i korzystać z ich rad. Mocną stroną osób o typie oddanym jest budowanie więzi, więc mogą doskonale czuć proces grupowy. Dążenie do harmonii, liczenie się z innymi ludźmi to ich silne strony, które powinni wykorzystywać w prowadzeniu swoich zespołów. Typ oddany bazuje na więzi międzyludzkiej prowadząc zespół powinien więc bazować na dynamice grupowej i więzi grupowej.

Osoba z przewagą typu oddanego raczej unika stanowisk kierowniczych, jednak ten typ występuje powszechnie w mieszanych wzorach osobowościowych, więc wielu szefów przejawia pewne jego cechy. Liderzy, u których występuje umiarkowana ilość wątku typu oddanego są wrażliwi i przyjacielscy, troszczą się o prowadzony przez siebie zespół i dodają ludziom otuchy. Gotowi są do wielu wyrzeczeń, byle praca była satysfakcjonująca i przyjemna. Oddani liderzy okazują swoim ludziom wdzięczność za dobrze wykonane zadanie, pozwalają na autonomię w działaniu oraz korzystają z ich opinii przy podejmowaniu decyzji. Niestety za bardzo przejmują się tym, co ludzi z zespołu o nich sądzą, dlatego warto by przeszli trening asertywności i złapali pewien dystans do opinii swoich ludzi. Oddany lider sprawdza się w korporacjach, gdzie są wyraźnie określone procedury, standardy, procesy. Szybko wchodzi w ustalone odgórnie ramy i jest zadowolony, że sam nie musi tworzyć ram działania dla siebie i dla swojego zespołu. Piętą achillesową dla tego typu osobowości jest podejmowanie decyzji i przejmowanie odpowiedzialności za ich realizację, więc oddani liderzy muszą w tych aspektach pracować nad sobą.

Oddany lider powinien również pracować nad komunikacją, mówieniem szczerze po tym co myśli i czuje. W sferę cienia wchodzi wyrażanie gniewu, złości, wściekłości, gdyż osoby oddane nie potrafią asertywnie, konstruktywnie wyrażać takich emocji. Bojąc się kogoś urazić trzymają te uczucia, spychając je do nieświadomości, gdy te emocje wybuchają wreszcie są niszczące dla relacji międzyludzkich. Oddany lider musi nauczyć się wyrażać gniew wprost konstruktywnie, mówić co go złości i dlaczego. Wyparty gniew wypacza zachowanie i przeszkadza w komunikacji z zespołem. Oddany lider powinien również ćwiczyć się w podejmowaniu decyzji. W sytuacji, gdy ma do podjęcia jakąś decyzję i ma ochotę zwrócić się do kogoś o poradę, powinien wstrzymać się i zastanowić się nad znalezieniem samodzielnej odpowiedzi.

Oddanego lidera charakteryzuje poświecenie dla ludzi, powinien jednak umieć zadbać też o siebie. Aby zachować równowagę powinien umieć odciąć się od ludzi (swojego zespołu) i pobyć same ze sobą relaksując się, odpoczywając i ładując baterię do działania. Oddany lider powinien rozwijać i trenować umiejętności psychospołeczne dające konkretne rezultaty i osiąganie celów w wyznaczanych terminach.

Pracuj nad swoim cieniem, aby on nie przejął kontroli nad twoim życiem. W twoim wypadku niezintegrowany cień to zależność a w szczególności:

– trudność z podejmowaniem decyzji (oczekiwanie porad i pomocy)

– trudność z przyjmowaniem odpowiedzialności

– trudność wyrażania odmiennego zdania, z powodu obawy utraty wsparcia i akceptacji

– brak inicjatywny i samodzielnego wykonywania zadań (brak pewności siebie i wiary we własne siły)

– wykonywanie niechcianych czynności kosztem własnego dobrostanu

– strach przed niesprostaniem zadaniu

– poczucie nieszczęścia w sytuacji zerwania więzi

– lęk przed samotnością i samodzielnością bez innych