Człowiek chcąc efektywnie zarządzać swoją energią powinien nauczyć się domykać sprawy. Zaczęcie czegoś i zostawianie na później powoduje, że umysł pracuje w tle nad zadaniem i zjada energię. Warto tu przyjąć zasadę, że kończy się to, co się rozpoczęło. Oczywiście, gdy zadanie jest ciężkie i wymagające warto robić przerwy na relaks, by nie stracić zapału do pracy. Zadanie, które jest duże można podzielić na małe serie zadań do wykonania i domykać najpierw małe serie. Domykanie małych serii dopnie w końcu duże zadanie.

Kontrola małych zadań w seriach pozwala lepiej analizować efektywność, namierzać niezałatwione sprawy i wprowadzać je do kolejnych serii. Praca seria po serii oraz analiza pozwala nam stworzyć krzywą osobistej efektywności, gdzie oś poziomą będą stanowiły godziny w ciągu dnia, a oś pionowa będzie wyznaczała poziom naszej energii (przyjąć tu możemy skalę od 0 do 10). Znając doskonale naszą energetykę możemy bardziej efektywnie planować nasz dzień. Trudne zadania możemy wykonać w godzinach, gdy nasza energetyka jest wysoka i znajduje się na skali pomiędzy 5 a 10, łatwiejsze i mnie obciążające możemy zaplanować w godzinach gdy nasza energetyka jest na 5 lub poniżej. W godzinach gdy nasza energetyka spada niemal do zera możemy zaplanować relaks i ładowanie energii.

Ładowaniem energii mogą być zajęcia znajdujące się w strefie samodyscypliny takie jak bieganie, ćwiczenie na siłowni i inne. Relaks może być więc zajęciem prorozwojowym. Oczywiście, gdy potrzebujemy odmóżdżenia w stylu obejrzenia czegoś w TV czy pogrania w grę komputerową można to zrobić, jednak musi to być kontrolowane i stanowić przerwę w pracy, a nie być zjadaczem czasu. Jeżeli mamy zaplanowana przerwę i robimy w ramach relaksu coś niekonstruktywnego to jeżeli na określoną godzinę mamy wyznaczony koniec przerwy to tego się trzymamy i wracamy do pracy w wyznaczonym czasie. Relaks może stanowić zjedzenie smacznego obiadu lub wypicie smacznej kawki, posiłek może być celebrą i pracować na rzecz dobrostanu psychicznego.