Odmrażanie gospodarki ruszyło za chwilę ludzie zaczną wracać do biur. Z systemu rozproszonego zaczną pracować klasyczny sposób. Warto tutaj nadmienić, że pracując w systemie rozproszonym Home Office proces grupowy znacznie spowolnił, a po powrocie do biur możemy się spodziewać przyspieszenia więc będzie się więcej działo. Lider tutaj powinien wspierać i motywować zespół by szedł w kierunku rozwojowym i dojrzewał.

Oczywiście mówimy tu o wspieraniu i motywowaniu, bo jeżeli chodzi o proces grupowy nic tu nie wymusimy i nic nie zmanipulujemy. Przez swoje niewłaściwe zachowania lider może cofnąć grupę do wcześniejszych faz lub spowolnić dojrzewanie do fazy współpracy, a przez właściwe zachowanie będzie wspierać i wspomagać naturalną siłę jaką jest proces grupowy. Nie przeskoczymy tu jednak żadnej fazy i nie zrobimy nic za grupę, możemy być z grupą i ją wspierać. Dojrzewanie zespołu wymaga regularnego spotykania się całego zespołu.

Koronawirus mocno nastraszył ludzi i co już mówiliśmy cofnął zespoły do fazy wtórnej zależności. Zespoły startują od początku od pierwszej fazy zależności. Ludzie mogą mieć obawy związane z sytuacją wywołaną wirusem, a dodatkowo zespół jest w pierwszej fazie procesu grupowego. Tutaj warto aby członkowie zespołu i lider zdawali sobie sprawę jakie jest źródło niepewności w tej sytuacji i powstrzymywali reakcję gadziej części mózgu w trybach – uciekaj albo walcz.

Po takim kryzysie z jakim mieliśmy doczynienia obecnie grupa startuje od początku i przerabia jeszcze raz fazę zależności. Charakterystyczna dla fazy zależności jest bierność zespołu i zależność od lidera. To jest tak, że jak zespół się spotka i lider zarzuci jakiś temat merytoryczny i zada jakieś pytanie o pomysły to odpowiedzią zespołu będzie milczenie. To milczenie jest bardzo niewygodne dla lidera, jednak to nie jest jego wina, ani wina członków zespołu więc nie powinien on projektować czarnych wizji na temat siebie i członków zespołu. Lider, który nie powstrzyma projekcji i nie dostrzeże prawdziwych przyczyn wycofania zespołu może wejść w rolę wynikającą z fazy zależności. Lider wejdzie w rolę pouczającego rodzica, a członkowie zespołu wejdą w rolę zalęknionych dzieci. Lider powinien rozumieć, że przyczyna takiego stanu nie jest on sam, a lęk przed oceną, odrzuceniem, krytyką. Powinien więc powstrzymać się przed pouczaniem, „stawieniem do kąta”, przymuszaniem, straszeniem, karaniem. Ma nie być rodzicem dla członków zespołu, jeżeli nie chce by zachowywali się jak dzieci.

W fazie zależności ludzie są przestraszeni wiec boją się wychylać na forum grupy. Lider chcąc zmotywować grupę do aktywności powinien zapewnić bezpieczeństwo i zaopiekować lęk, który jest w zespole. Zespół będąc w lęku pragnie komunikować się poprzez lidera więc ten powinien być bardziej dyrektywny, jednocześnie życzliwy. Lęk może zaopiekować poprzez rundkę, w której ktoś powie coś ma temat merytoryczny nawet błahego i powierzchownego. Taka rundka ma dać członkom dowód, ze nie zostaną zaatakowani, jeżeli zabiorą głos. Do zaopiekowania lęku doskonała jest również praca w dwójkach lub trójkach. W małych podgrupach ludzie mogą bardziej się otworzyć. Takie interwencje lidera wynikają z wewnętrznego pytania, które powinien on sobie zadawać: „Czego ci ludzie potrzebują?”. Warto również obgadać temat wynikający z fazy zależności: „Co takiego się dzieje, że milczysz kiedy zadaję pytanie?”, „Co by się takiego zadziało według ciebie, gdybyś odezwał/a się na forum grupy?”. Mówienie o obawach zaopiekowuje i redukuje te obawy.

W fazie zależności lider powinien prowadzić zespół w sposób życzliwy lecz dyrektywny, ważne tutaj są zasady i normy grupowe, gdyż one dają dodatkowe poczucie bezpieczeństwa dla zespołu. Lider może również odsłonić swoje intencje, by ludzie poczuli się pewniej, zyskali dowód, że nie będą przez niego oceniani. Warto by lider używał prostego i zrozumiałego języka dawał klarowne instrukcje oraz organizował nieformalne spotkania, na których zespół będzie mógł jeszcze bardziej zaopiekować lęk.