Obecnie zespoły znalazły się w fazie wtórnej zależności, więc ludzie są przestraszeni, projektują na innych różne rzeczy, są niepewni przyszłości. Prowadzący zespoły, liderzy muszą więc robić wszystko by zaopiekować lęk, wygaszać projekcje i w miarę możliwości budować pewność przyszłości w członkach zespołów. Liderzy jak najbardziej powinni czerpać z zasobów specjalistów z zewnątrz i dawać sobie i zespołowi wsparcie z zewnątrz. Najważniejsze w tym czasie dla zespołu są informacje od lidera o tym, co się dzieje. Informacje uspokajają i jeżeli prowadzący zespół może udzielić takiej informacji to powinien to uczynić. Zespół potrzebuje również stabilnego, stanowczego, jednocześnie życzliwego prowadzenia. Zespół czuje się pewniej jeżeli widzi, słyszy i czuje, że lider wie, co robić. Zespól chce mieć pewność, że stery są we właściwych rękach. Konflikty i kryzysy często weryfikują liderów i pokazują potrafi prowadzić, a kto pod wpływem, napięć i stresu traci głowę. Lider w czasie kryzysu musi być na tyle silny, by skontenerować emocje zespołu, jeszcze dodatkowo dając wsparcie i pchać stanowczo zespół do przodu.

Lider musi się wystrzegać jak ognia podkręcania lęku w zespole oraz manipulowania emocjami, które są w ludziach w czasie kryzysu. Takie działania są bardzo niebezpieczne jak już to dają krótkotrwały efekt, a w ostatecznych rozrachunku powodują potężne problemy, nierzadko rozpad całego zespołu. Nie lubimy kryzysów, jednak one mają tą dobrą cechę, że pokazują prawdziwe oblicza ludzi. W kryzysie możemy zobaczyć czy lider to wspaniała osobowość będącą przykładem dla członków swojego zespołu czy też osobowość psychopatyczna, która chce osiągać swoje indywidualne cele po trupach. W kryzysie możemy dostrzec, kto jest prawdziwym mentorem a kto Januszem biznesu. Kryzysy czyszczą rynek z ludzi, którzy nie potrafią współpracować, pokonywać przeszkód i przepracowywać ciężkich chwil w fazie wtórnej zależności. Podnoszenie lęku, straszenie ludzi zwolnieniem, obcinanie etatu z dokładaniem obowiązków składa się na obraz przysłowiowego Janusza a nie lidera, mentora, który trzyma pewnie ster i prowadzi okręt w czasie sztormu.

Co robi lider/mentor pewnie trzymający ster?

Wygasza projekcje ludzi dzięki pytaniom i daniu się ludziom wygadać, a następnie udzielaniu informacji rozwiewających wątpliwości. Poprzez swoje pytania lider może odkryć źródło tych projekcji. Za projekcjami kryje się chęć ochronienia czegoś, zyskanie czegoś, wywalczenia czegoś. Jeżeli człowiek zda sobie sprawę jakie są jego motywacje, potrzeby i interesy może je zacząć komunikować bardziej wprost bez używania projekcji i innych mechanizmów psychologicznych. Gdy człowiek czuje, że druga strona  jest zainteresowana jego potrzebami, interesami i motywacjami może komunikować się wprost. To na płaszczyźnie, gdzie dwie osoby mówią o swoich potrzebach, interesach i motywacjach w Polsce buduje się współpraca i porozumienie bez konfliktów, agresji i przemocy.