Dlaczego człowiek powinien przepracować uwarunkowanie na lewopółkuplnego lub prawopółkulnego?

Tylko uwalniając się od uwarunkowania człowiek może żyć w balansie, w którym używa pełni swojego potencjału bez ograniczających światopoglądów. Balans jest tym, co pozwala człowiekowi optymalnie działać w świecie. Balans oznacza, że człowiek nie wychyla się w żadne ekstremum ani w prawo ani w lewo i używa obu półkul jednocześnie, nawet jeżeli jedna w danym momencie działa lepiej i skuteczniej to i tak odbywa się to przy współpracy z drugą. Praca nad uwarunkowaniami jest dlatego tak ważna, gdyż bez niej nie da się pokonać rozłamu mentalnego i człowieka będzie ciągnęło do ekstremów. Zamiast być pośrodku zbalansowany i działający optymalnie będzie szedł w ekstremizm. Prawda jest pośrodku, jednak aby to zrozumieć trzeba się tam znaleźć.

Przyglądnijmy się jak będą wyglądały te ekstremizmy człowieka uwarunkowanego

1. Ekstremizm lewopółkulnego światopoglądu wyraża się poprzez mechanistyczny styl życia – świat jest sumą wypadków, nie ma fundamentalnego celu dla niczego, świat jest randomowy, nie ma stwórcy, gdyż świat powstał w sposób przypadkowy, natura w żaden sposób nie tworzy, wokół mamy martwe rzeczy, w życiu nie ma miejsca na duchowość, moralność, połączenie z naturą, rządzi materia, dzięki której świat istnieje, celem egzystencji jest kontynuacja istnienia, przetrwanie, totalna władza silniejszych nad słabszymi.
2. Ekstremizm prawopółkulnego światopoglądu wyraża się poprzez mistyczny styl życia – Bóg kontroluje każde wydarzenie na tym świecie, plan jest ustalony z góry i człowiek nie może nic z tym zrobić, wolna wola nie ma znaczenia, gdyż decyduje przeznaczenie, które pisane jest na górze, wolna wola jest iluzją, cały wszechświat jest sterowany przez Boga i działa jak wielki mechanizm zegarowy, zmiany są niemożliwe, gdyż wszystko już zostało zapisane, przeznaczenie decyduje więc nie ma sensu się starać, jedynie wiara jest wymagana, nie musisz nic robić tylko obserwuj.

Rozwiązaniem problemu zachwiania równowagi i rozłamu mentalnego jest bycie w balansie, bycie pośrodku, świadomość używania oby półkul mózgowych jednocześnie – nazywam to Humanistycznym stylem życia. Jest to życie uwzględniające zarówno siły i prawa świata jak i siłę człowieka i prawa ludzkie. Człowiek kreuje swoje życie używając swojej siły i mocy, jednocześnie ścierając się i będąc poddawanym siłom wszechświata. Tylko świadomość tego daje człowiekowi możliwość odnalezienia się w życiu i właściwym rozeznaniu sytuacji. Prawda leży pośrodku, a odkrywamy ją gdy znajdujemy się w balansie (pomiędzy lewą i prawą półkulą mózgu). Naturalne połączenie daje nam możliwość budowania życia w oparciu o swój pełny potencjał, zabezpieczając nas przed popadnięciem w ekstremizm lewej czy prawej strony. Celem pracy nad uwarunkowaniami jest więc odzyskanie stanu prawdziwej równowagi. Jest to oczywiście trudne gdyż człowiek musi odnaleźć się w sytuacji napierających na siebie ekstremizmów mechanistycznego stylu życia i mistycznego stylu życia. Człowiek musi dokonać syntezy obydwu stylów życia, by zacząć żyć humanistycznym stylem życia. To trudna droga jednak dzięki niej możemy się prawdziwie rozwijać i uczyć (dzięki swoim wyborom i doświadczeniom).