Człowiek, który chce wybierać drugiego  człowieka z serca a nie z ego musi uważać na iluzje, które sam stwarza. Najlepszym antidotum na iluzje jest życie, które przez człowieka przepływa. Ludzie szukają życia w drugim człowieku, więc ten kto odblokowuje życie w sobie staje się też bardziej atrakcyjny dla płci przeciwnej. Tutaj jednak musimy wyraźnie zaznaczyć, że życie a pozory życia to dwa różne misie. Dziś widzimy wiele substytutów życia, którymi otaczają się ludzie, nie znaczy to jednak wcale, że w tych ludziach życie płynie. Musisz więc uważać, by nie złapać się na iluzję życia.

W drodze pozbywania się iluzji człowiek musi pozbyć się swoich problemów, z problemem samotności na czele. Alexander Lowen w swojej książce „Depresja i ciało” pisze o tym, że obawa przed samotnością jest dominującym lękiem naszych czasów. Jesteśmy z natury istotami towarzyskimi, ale u wielu ludzi lęk przed osamotnieniem urasta do irracjonalnych rozmiarów. W imię tego lęku skłonni uzależniać się od innych, pakować się w toksyczne związki i żyć iluzją. Droga do miłości z serca wiedzie przez prawdziwą niezależność, a ta jest nierozerwalnie związana z samotnością. Niezależność to wzmacnianie swojej indywidualności, konfrontacja z lękiem przed odrzuceniem.

Człowiek, który zaczyna o siebie dbać dostrzega, że nigdy nie jest samotny, gdyż sam zaopiekowuje swoje uczucia. W takiej sytuacji naturalnie przychodzi mu wymiana miłości z serca, gdyż rozumie relację z drugim człowiekiem poprzez czucie.

Samotność to główny problem, jednak warto zlikwidować inne problemy i zaniedbania ( także te fizyczne ), takie zadbanie o siebie wzmocni cię i otworzy na najlepsze. Tak buduje się dojrzałość emocjonalna. Człowiek, który potrafi o siebie zadbać mocno staje na własnych nogach i nie oczekuje od innych ludzi, że dadzą mu to, czego mu brakuje. Człowiek dojrzały przestaje oczekiwać, że ktoś inny go napełni, gdyż potrafi sam o siebie zadbać. Tu pomagają takie proste rzeczy jak zadbanie o ciało poprzez zdrowe odżywianie i ruch fizyczny.

Człowiek, który za cel stawia sobie miłość z serca i szczęśliwą rodziną musi absolutnie porozbijać wszelkie iluzje i nie zahaczać się o nie gdy nęcącą go zewsząd. Ludzie żyjący w iluzji degradują się w zależności od stopnia iluzji sięgając nawet samego dna. Ten kto kontroluje swoją samotność wygrywa z iluzją i dostaje w nagrodę to, co chce ( to czego pragnie jego serce ). Pamiętać jednak zawsze należy, że nagroda przychodzi w wyniku zadbania o swoje potrzeby, odpowiednie relacje z innymi i światem. Kontrola samotności przypomina walkę i trzeba się tutaj nastawić, że może być ciężko, jednocześnie pamiętać należy, że robimy to, by zrealizowała się piękna wizja naszej przyszłości. Nie ma tutaj przebacz, trzeba się wzmacniać i budować silny związek z samym sobą. Praca nad sobą to odzyskiwanie siebie. Człowiek, który odzyskał siebie rozumie, że czasami jest źle czasami, czasami jest dobrze, bo tak wygląda życie. Życie przepływa przez takiego człowieka, a on wie jak świat wygląda.