Ludzie wybierają jeden z dwóch sposobów funkcjonowania, realizacji swoich celów, który przynosi określone efekty w sferach zawodowej, miłosnej i osobistej. Jeden sposób jest humanistyczny, drugi jest mechanistyczny. Osobiście wielkim zwolennikiem i promotorem humanistycznego życia i będę się starał wykazać, że to jedyny dobry wybór. Obojętne czy człowiek wybierze sposób życia humanistyczny czy mechanistyczny to działa tu zasada przyczyny i skutku i to co wybierze na początku będzie determinowało konkretne efekty. Najważniejszą więc sprawą dla człowieka jest rozpoczęcie działań czerpiąc energię z właściwego źródła. Humanistyczny styl to pozytywny sposób działania w świecie, mechanistyczny to negatywny sposób działania w świecie.

KROK 1 – ENERGIA MIŁOŚCI

Działanie zawsze rozpoczyna się w człowieku poprzez energię, którą ma w sobie – ta energia przyjmuje postać pozytywną lub negatywną w zależności od przekonań, nastawienia, sposobu myślenia. Pozytywny ( humanistyczny ) przejaw tej energii to miłość, negatywny ( mechanistyczny ) przejaw tej energii to strach. W tym artykule omówię humanistyczny styl działania, a w następnym mechanistyczny. Miłość, o której tu mówimy to nie romantyczna miłość, to nie miłość relacyjna. Miłość rozumiemy tu jako energię, która krąży w nas, jest wewnątrz i decyduje o każdym naszym działaniu. Siła miłości pomaga człowiekowi dokonywać pozytywnej ekspansji w świat i poszerzać świadomość.

KROK 2 – MYŚLENIE POWSTAJĄCE W SKUTEK ZDOBYWANIA WIEDZY

Człowiek, który rozpoczyna działanie w świecie od energii miłości zrobi drugi krok jakim jest myślenie powstające w skutek zdobywania wiedzy. Pozytywnym ( humanistycznym ) przejawem myślenia jest wiedza, negatywnym ( mechanistycznych ) przejawem myślenia jest ignorancja. Człowiek przejawiający humanistyczny styl funkcjonowania w drugim kroku chce wiedzieć jak coś działa, by stworzyć coś dobrego. Potrzebuje wiedzy by otrzymywać dobre efekty swojego działania w trzech sferach życia. Nauka jest tu kluczem do budowania dobrego życia. Tu sprawdza się powiedzenie, które powtarzane jest dzieciom „ucz się ucz, bo nauka to potęgi klucz”. Wiedza daje dobre efekty i pomaga ci podejmować optymalne dla twojego życia decyzje, a z magicznego myślenia, że ktoś się pojawi z różdżką i sprawi, że moje marzenia się zmaterializują wyniknąć może jedynie rozczarowanie i frustracja.

KROK 3 – MANIFESTACJA OSOBOWOŚCI POPRZEZ AUTONOMIĘ WEWNĘTRZNĄ

Trzecim krokiem pozytywnego ( humanistycznego ) stylu życia jest manifestacja osobowości poprzez autonomię wewnętrzną. Oznacza to pełną wewnątrzsterowność i optymalne zarządzanie sobą. Na tym etapie rzeczywiście bierzesz ster swojego życia w dłonie, by kierować je w pożądanym przez siebie kierunku. Autonomia oznacza suwerenność, nie jesteś niczyim niewolnikiem, jesteś panem samego siebie. Oczywiście władasz jedynie sobą, nie możesz być panem i władcą dla nikogo innego. Autonomiczna jednostka działa w zgodzie ze sobą, jej myślenie wspiera uczucia, a działanie jest konsekwencją wewnętrznej zgodności. Negatywny ( mechanistyczny ) styl życia manifestuje osobowość poprzez zagubienie wewnętrzne.

KROK 4 – DZIAŁANIE W ŚWIECIE W SPOSÓB WOLNY I NIEZALEŻNY

Człowiek, który rozpoczyna działanie w świecie od energii miłości, ma wiedzę i wewnętrzną autonomię będzie działał w świecie zewnętrznym w sposób wolny i niezależny. Pozytywne ( humanistyczne ) działanie w świecie oznacza wyzbycie się kontroli i manipulacji. Człowiek nie jest kontrolowany z zewnątrz, nie daje się zmanipulować, jednocześnie nie próbuje kontrolować czy manipulować innymi. Wolne, nieskrępowane, niezależne działanie oznacza szanowanie autonomii innych ludzi. Takie działanie to cel rozwoju człowieka manifestujący moralne życie. Negatywny ( mechanistyczny ) styl życia objawi się w działaniu człowieka jako zależność.

KROK 5 – EFEKTY ( JAKO REZULTAT WSZYSTKICH WYKONANYCH KOLEJNO KROKÓW ) W POSTACI STRUKTURY

Piątym ostatnim krokiem są efekty, czyli rezultat wszystkich wykonanych kolejno kroków. Trzeba tutaj zaznaczyć, że nie można przeskoczyć z kroku pierwszego do trzeciego, lub z drugiego do czwartego, wszystkie kroki następują po sobie. Pozytywne ( humanistyczne ) efekty, które są rezultatem wszystkich poprzednich kroków dają człowiekowi silną i stabilną strukturę, na której może opierać się za równo on jak i inni ludzie. Strukturę rozumiemy tutaj jako kreowanie dobra dla siebie i dla innych, poukładane życie, gdzie wszystko jest na swoim miejscu, brak chaosu wewnętrznego i cierpienia. Stabilna struktura pozwala osiągać cele, dostawać od życia to, co chcemy. Jedyna droga do osiągnięcia tego to wykonanie po kolei kroków: 1, 2, 3, 4, 5. Mając efekt w postaci stabilnej struktury łatwo o współpracę z innymi i pozytywne relacje interpersonalne. Negatywny ( mechanistyczny ) styl życia da efekt w postaci dezorganizacji.

Jak objawia się humanistyczne życie w trzech sferach życia człowieka?

# 1 Sfera zawodowa

Działając humanistycznie w sferze zawodowej chcesz sprawić, że klient po spotkaniu z tobą poczuje się lepiej niż przed spotkaniem. To staje się twoim life stylem więc dajesz dobro i to dobro w konsekwencji wraca do ciebie zwielokrotnione. W relacjach zawodowych nie stosujesz żadnych technik, gestów, słów kluczy, magicznych sposobów, jesteś sobą i najważniejsze jest to jaki jesteś. Zdejmujesz wszelkie maski i bazujesz na źródle czyli energii miłości w tobie. To jest ponadczasowe podejście, zawsze i wszędzie się sprawdza i tak będzie zawsze. W humanistycznym stylu nie musisz manipulować i udawać, obojętnie czy to jest sprzedaż, obsługa klienta czy jakaś inna usługa wszystko dzieje się naturalnie. Dajesz to, do czego w pełni jesteś przekonany/a i tylko to, co przyniesie klientowi korzyść. Nie robisz nic, co mogłoby działać na jego szkodę. W humanistycznym podejściu musisz być w stu procentach przekonany do produktu, czy usługi, którą oferujesz. Nie dasz drugiemu człowiekowi niczego, co spowodować może problemy w jego życiu. Humanistyczny styl funkcjonowania w zasadzie wyklucza techniki, gdyż mowa ciała, energia podąży sama jeżeli człowiek jest przekonany to tego co robi. Człowiek nie koncentruje się więc na technikach, sposobach działania a na kliencie, na poznaniu go, dopasowaniu usługi czy produktu do niego.

# 2 Sfera miłosna

Działając humanistycznie w sferze miłosnej chcesz sprawić, że życie drugiej osoby stanie się lepsze dzięki temu, że macie relację miłosną i nawet jeżeli się rozejdziecie chcesz tę osobę zostawić lepszą niż była przed spotkaniem ciebie. Dajesz miłość i nie liczysz na wzajemność, fajnie jak jest ale jeżeli jej nie ma też jest to w porządku. Miłość masz w sobie i nie wymagasz, nie wymuszasz niczego na drugiej osobie. Nie zmuszasz nikogo do kochania ciebie, do bycia z tobą w związku. Wiesz, że każdy jest wolny, każdy ma własną wolę i nie rościsz sobie prawa do panowania nad drugą osobą w imię miłości. Humanistyczny styl funkcjonowania wyklucza techniki manipulacyjne, nieetyczne uwodzenie technikami programowania neurolingwistycznego. Humanistyczny styl bazuje na wymianie energii pochodzącej ze źródła, więc nie ma tu strachu i zależności. Relacja budowana jest w oparciu o autonomię i suwerenność dwóch niezależnych jednostek, które muszą w równym stopniu wyrazić chęć bycia w relacji, budowania związku, życia z sobą. Humanistyczne podejście koncentruje się na sercu i odrzuca chęć ego panowania nad drugą osobą. Robisz tylko to, co przynosi drugiej osobie korzyść i powstrzymujesz się od działania, które mogłyby spowodować problemy.

# 3 Sfera osobista

Działając humanistycznie podejmujesz tylko takie działania, które przyniosą korzyść zarówno tobie jak i innym. Powstrzymujesz się od stosowania nieetycznych metod zdobywania tego, czego chcesz. Nie wybierasz drogi na skróty, nie ścigasz się z innymi, nie wdeptujesz ich w ziemię i nie porównujesz się z innymi. Idziesz swoją drogą opierając się na wiedzy. Uważasz na manipulacje i iluzje, które oddalają cię od rozwoju a pompują ego. Nie krzywdzisz swojego ciała poprzez używki, pracoholizm i inne holizmy, a dbasz o swój organizm – w konsekwencji on odwdzięcza się większą energią do działania w trzech sferach życia człowieka. Nie zakładasz masek uciekając przed problemami w sobie, nie idziesz również w gry psychologiczne. Odbierasz sygnały od organizmu i rozwiązujesz swoje problemy, przepracowujesz traumy i zmieniasz przekonania na temat siebie i życia. Starasz się prowadzić zbalansowane życie i dbać o wszystkie sfery życia. Obojętnie co robisz wiesz, że jesteś człowiekiem a dopiero w następnej kolejności doktorem, prawnikiem, profesorem itd. Widzisz człowieka w człowieku, a dopiero w następnej kolejności profesora w profesorze.