Alfred Adler w swojej książce „Wiedza o życiu” pisze, że każdy człowiek musi rozwiązać trzy zagadnienia: są nimi postawa wobec bliźnich, profesja i miłość. Zgadza mi się to bardzo z moim podejściem do rozwoju człowieka w trzech sferach: miłosnej, zawodowej i osobistej. W każdej ze sfer człowiek musi się wykazać wielkim męstwem, by afirmować swój byt w konfrontacji ze światem zewnętrznym. „Ja” indywidualne człowieka musi rozwijać się poprzez każdą ze sfer mieszcząc w sobie lęk, który pojawia się podczas tej wewnętrznej podróży. Rozwój trzech sfer i Adlerowskie rozwiązywanie trzech zagadnień: postawa wobec bliźnich, profesja i miłość odbywa się poprzez podjęcie ryzyka zatracenia siebie. W drodze rozwoju trzech sfer życia człowiek musi się zmierzyć z własnym dążeniem do wyższości i jednocześnie kompleksem niższości. W rozwoju człowiek staje przed wielkimi pytaniami i wielkimi rzeczami. Trzy zagadnienia do rozwiązania stawiają go wobec stosunku człowieka do społeczeństwa, relacji z kosmosem oraz stosunku do płci przeciwnej. Praca nad tymi zagadnieniami nie dotyczy więc rozwoju i dążenia indywidualnej jednostki, ale dotyczy losów ludzkości i jej szczęścia.

Rozwijając trzy sfery życia: miłosną, zawodową i osobistą człowiek musi zająć się swoją postawą wobec bliźnich, zastanowić się czy znajduje spełnienie zawodowe w dziedzinie swojej działalności i czy odczuwa w relacji miłosnej więź duchową z ukochaną osobą ( czy czuje te transcendentne energie kosmiczne, które tak wielu pisarzy, poetów próbowało oblec słowa, a które ciężko opisać słowami ). Rozwijając trzy sfery życia pozbywając się z nich potrzeby kompensacji, rozwiązując trzy najważniejsze zagadnienia życia człowiek odnajduje jego sens. Życie nabiera wówczas wartości i znaczenia.

Zajęcie się trzema sferami życia sprawia, że człowiek łączy się z czymś większym od siebie – kosmosem. Człowiek potrafi się odnieść i określić w obliczu czegoś tak potężnego jak kosmos. Kosmos w tej relacji jest siłą stwórczą, ojcem, jednocześnie człowiek jako jego dziecko jest jego częścią i ma moc tworzenia i kształtowania własnego życia, w oparciu o siłę kształtującą kosmosu.