Człowiek, który ma rozwinięty szacunek do siebie, może pozwolić sobie na szczerość. Jego osobowość jest tak zintegrowana, że żyje w taki sposób, w jaki pragnie żyć.

Co oznacza mieć szacunek do siebie i dlaczego on jest taki ważny?

Szacunek do siebie sprawia, że człowiek nie uzależnia się on innych ludzi, rzeczy. Taki człowiek nigdy się nie poniża i nie chowa się przed światem w iluzjach. Szacunek do siebie oznacza dbanie o siebie, o swoje ciało, o swój umysł, o psyche i some. Można codziennie rano się gimnastykować, uprawiać sporty, dobrze się odżywiać, czytać rozwojowe książki, jeździć na szkolenia, korzystać z konsultacji ze specjalistą. To wszystko kosztuje człowieka wiele energii i wysiłku, a wynika z szacunku do siebie, z troski o swój dobrostan wychodzi zadbanie o te rejony, które wymagają rozwoju. Szacunek do siebie oznacza inwestycję w siebie i w różne rejony swojego życia. Szacunek do siebie to praca nad sobą, rozwój siebie na różne sposoby. Szacunek na siebie to także kontynuacja wysiłku, którzy włożyli rodzice wychowanie nas, gdy byliśmy dzieci. Rodzice najpierw inwestowali w nas, gdy byliśmy dziećmi, my jako dorośli dalej musimy kontynuować tą drogę, czyli też inwestować w swój rozwój. Człowiek nie mający szacunku do siebie może zostać niewolnikiem, a gdy wyzbędzie cię całkowicie szacunku do siebie może całkowicie upaść i zniszczyć siebie od wewnątrz. Szacunek do siebie wspomaga bycie autonomicznym człowiekiem, dzięki czemu lepiej można sobie rodzić w trudnych, a nawet kryzysowych sytuacjach. Człowiek mający szacunek do siebie potrafi dawać innym, gdyż on ma więcej niż jemu samemu potrzeba. Wszelkie swoje plany, marzenia, cele jest w stanie realizować sam, a w dodatku starcza mu energii by wspomóc jeszcze innych, gdy zachodzi taka potrzeba. Człowiek taki nie przylepia się do nikogo, nie szuka opiekunów, idzie samodzielnie przez życie i lubi swoją osobistą przestrzeń. Szacunek do siebie buduje siłę, która w świecie objawia się jako rodzaj pewnej charyzmy. Szacunek do siebie wymaga odrzucenia iluzji i obiektywnego spojrzenia na siebie. To wymaga rzetelnej oceny samego siebie bez jakiegokolwiek kolorowania i budowania iluzji z własnego chciejstwa. Widzimy sprawy takimi jakimi one są. Możemy do siebie przyłożyć jakąś skalę, by zbadać funkcjonowanie w różnych rejonach życia. To zawsze pomaga trzeźwiej, bez emocji spojrzeć na sytuację. Badanie swojej sytuacji to początek budowania szacunku do siebie.

Człowiek mający szacunek do siebie potrafi sam rozwiązać swoje problemy, znaleźć w sobie rozwiązanie trudności, a dodatkowo jest w stanie pomóc tym, którzy tej pomocy potrzebują. Nie robi tego by robić wrażenie, by się popisywać, wypływa to z jego wnętrza, z poczucia wewnętrznego dobrostanu i nadmiaru własnych zasobów. Szacunek do siebie oznacza, że jesteśmy ważni dla siebie. Gdy staramy się być ważni dla kogoś kto nas nie chce, dla kogo jesteśmy obojętni tracimy ten szacunek. Szacunek do siebie buduje pozytywne myślenie o sobie.

Dlaczego warto zbudować szacunek do siebie?

Bez szacunku do siebie bardzo łatwo będziemy popadać w uzależnienia od innych ludzi, łatwo możemy popadać w uzależnienia behawioralne. Bez szacunku do siebie łatwo można zostać niewolnikiem innych. Można dokonać samozniszczenia. Szacunek do siebie chroni przed destrukcją. Szacunek do siebie buduje wewnętrzną siłę. A tylko silne mentalnie osoby potrafią być szczęśliwe.