Możesz wszystko? Czy oby na pewno? Trenerzy motywacyjni przekonują, że wszystko zależy od ciebie i że nie ma limitów. Myśląc w ten sposób wydawać by się mogło, że tylko ty kreujesz swoją rzeczywistość i nic nie ma na ciebie wpływu. Takie myślenie choć jest bardzo pozytywne może odrywać człowieka od rzeczywistości. Prawdą jest, że chcąc budować sukces w każdej dziedzinie życia człowiek powinien oprzeć się na swoich zasobach, rozwijać potencjał i starać się przekraczać siebie. To jest recepta na sukces i tego człowiek powinien się trzymać, jednocześnie powinien brać pod uwagę rzeczywistość, która go otacza.

Rzeczywistość zewnętrzna oddziałuje również na człowieka i może tak przyspieszać dojście do sukcesu jak go opóźniać. Człowiek musi zrozumieć, że zasoby i potencjał to jeden z elementów składających się na sukces. Ludzie aby dojść do sukcesu stosują również dźwignie i lewary. Takie lewary działają w polityce, biznesie i innych dziedzinach życia. Lewarem, dźwignią dla człowieka może być: rodzina, wpływowy znajomy, majątek odziedziczony po przodkach, kontakty, instytucja itd. itp. Niektórzy romantycznie chcieliby się łudzić, że człowiek obdarzony talentem, pasją i wiedzą skazany jest na sukces. Niestety wcale tak być nie musi, gdyż na drodze kariery może się zdarzyć, że taki człowiek napotka konkurencję, która będzie korzystała z lewarów, do których ten utalentowany nie ma dostępu i wygra. Nie chcę oczywiście tutaj pisać czarnych scenariuszy, a jedynie chcę pokazać rzeczywistość taką jaką ona jest.

Człowiek budujący karierę powinien opierać się na swoich zasobach osobistych, jednocześnie powinien być świadomy jakimi lewarami dysponuje on sam, a jakie dźwignie sukcesu stosuje jego konkurencja. Takie widzenie rzeczywistości daje pełną perspektywę i pozwala wybrać optymalną ścieżkę kariery. Widzenie w szerokiej perspektywie daje człowiekowi możliwości wyboru drogi dopasowanej do zasobów i możliwości. Człowiek powinien wybrać swoją indywidualna ścieżkę, a nie ściągać się z konkurencją na płaszczyznach, na których konkurencja dysponuje potężniejszymi lewarami i dźwigniami. Świadomy człowiek nie staje do rywalizacji w przegranej grze, szuka swoich okien możliwości. Jeżeli okna możliwości otwierają się dla konkurencji to „nie kopie się z koniem”, tylko szuka okien możliwości otwartych właśnie dla niego.

Może lepiej zobrazuje to przykład: Weźmy dwie psycholożki, które kończą studia i chcą otworzyć swoje gabinety. Pierwsza ma zasoby w postaci zamożnej rodziny, bazę lokalową i środki do życia z innych źródeł. Druga nie ma dźwigni w postaci zamożnej rodziny, nie ma też innych lewarów, które posiada ta pierwsza – ma przewagę w postaci zasobów osobistych – o wiele większa wiedza, pasja, rozwój osobisty, rozwiązane osobiste konflikty, empatia, asertywność, biegłość w posługiwaniu się technikami specjalistycznymi. Jak myślisz, która młoda kobieta odniesie sukces? Aż chciałoby się zakrzyknąć ta druga. Niestety tak nie musi być, że ta druga odniesie sukces. Zobacz pierwsza na starcie nie martwi się o finanse, nie musi płacić za lokal, może wpompować w marketing bardzo duże środki finansowe. Ta druga od startu musi płacić za lokal i rachunki oraz pamiętać o tym, że musi zarobić na życie. U niej pieniądze muszą się zgadzać. Ta pierwsza może robić promocje, ciąć cenę na połowę, by wycinać konkurencję i czekać nawet kilka lat, aż przejmie klientów konkurencji, może to zrobić, gdyż źródła jej utrzymania idą z lewarów, a do tego jej mała działalność opiera się o dźwignie zewnętrzne. Druga oczywiście nie ma takich lewarów więc w bezpośredniej konkurencji mimo większych kompetencji przegra. Czy musi być tak, że ta druga przegra? Nie musi tak być, ale ta druga musi mieć pełną świadomość tego, co się dzieje, z jakich lewarów korzysta konkurentka, dlaczego może robić takie szalone promocje itd. Ta druga nie może rywalizować na tym samym polu, bo przegra to już chyba jest jasne? Musi mieć inny marketing, korzystać z innych lewarów i dźwigni, nie może rywalizować ceną, musi zastanowić się, co musi zrobić by klienci przyszli do niej mimo, że jest droższa. Oczywiste jest, że musi być lepsza w marketingu, lepiej sprzedawać i dawać ludziom wartość, której jej konkurentka nie jest w stanie dostarczać. I właśnie człowiek świadomy działania dźwigni i lewarów wybiera ścieżkę kariery opartą o swój indywidualny plan. Ten plan nie zakłada rywalizacji z konkurencją na płaszczyznach, w których dysponuje ona potężnymi lewarami. Plan ten zakłada działania na płaszczyźnie indywidualnych możliwości i zasobów.