Asertywność jest jedną z najpotrzebniejszych umiejętności dla człowieka, który chce w dzisiejszym świecie funkcjonować optymalnie. Asertywność to nie tylko umiejętność mówienia „Nie” to dużo, dużo więcej. Asertywność to umiejętność powalczenia o siebie i swoje interesy. Asertywność pomaga zintegrować osobowość, wydobyć na powierzchnię ciemniejszą, bardziej agresywną stronę, kontrolować ją, wyrażać i afirmować w świecie. Kontrolowana agresja pomaga człowiekowi osiągać sukcesy na wielu polach działania. Bez asertywności ciężko przeciwstawić się autorytetom i obronić swoje interesy, ciężko iść po podwyżkę, ciężko mówić o swoich potrzebach. Gdy człowiek nauczy się mówić „Nie” zaczyna potrafić mówić „Tak” w kontekście swoich potrzeb, celów. Człowiek, bez wydobytej i skontrolowanej w postaci asertywności agresywności funkcjonuje w zależności lub przeciw zależności. A to sprawia, że nie potrafi wprost zadbać o swoje interesy. Zwykło się mówić, że tacy ludzie są ugodowi, problem z ludźmi ugodowymi, szczególnie tymi bardzo ugodowymi jest jednak taki, że sami nie wiedzą czego chcą. Ci mniej ugodowi od razu powiedzą ci chcę tego i tego, wynika to z faktu, że maja oni większy dostęp do zasobów agresji w sobie. Czy potrafią tą agresję kontrolować w pełni to już jest zupełnie inna bajka. Ugodowi ludzie są przyzwyczajeni do życia dla innych ludzi i w komunikacji do dopytywania się co inni ludzie chcą. Cała komunikacja ludzi ugodowych jest nastawiona na dogadzanie innym. Ci ludzie przejawiają brak asertywności również poprzez to, że nie mają czucia własnych pragnień. Idą przez swoją drogę życia odcięci od własnych pragnień. Taki sposób funkcjonowania w wielu aspektach działania zawodowego profesjonalnego skutecznie uniemożliwia zrobienie kariery. Negatywne skutki widać szczególnie, gdy wyobrazimy sobie negocjacje handlowe, osoba ugodowa będzie bardziej negocjować w imieniu drugiej osoby niż swoim. Osoba nieugodowa odwrotnie będzie grała na siebie i będzie troszczyć się o siebie. Osoby ugodowe powinny trenować asertywność i bardzo uważać, aby nie dawać się wykorzystywać. Jeżeli człowiek da się wykorzystywać to ustawi się długa kolejka ludzi, którzy będą chcieli skorzystać. Podobnie jeżeli człowiek wykonuje zawód, który polega na pomaganiu, musi bardzo uważać na siebie i chronić swoją osobowość, trenować asertywność i stać się profesjonalistą, który pamięta o słowach „NIE ŻYJĘ DLA CIEBIE” . W dzisiejszym świecie, gdzie interesy są tak bardzo ważne, bycie tylko dobrym i dawanie bardzo często nie działa. Jeżeli już wiesz, że to nie działa to czas na trening asertywności, który przekształci twoją osobowość z ugodowej w bardziej nieugodową. Taki trening uczy ludzi negocjacji w swoim imieniu, od małych po wielkie sprawy.

Na takim treningu człowiek uczy się kluczowych zasad:
1. Mówienia tego, co myśli
2. Mówienia prawdy, na temat tego, co myśli
3. Wystawiania na światło dzienne także niemiłych i przykrych spraw i komunikowanie wiadomości na ten temat innym
4. Komunikacji bezpośredniej
5. Polubienia konfliktu

Ludzie ugodowi lubią życie bez konfliktów, problem polega na tym, że to nie jest dobra średnio- i dłogo- falowa strategia. W życiu są rzeczy, które trzeba przegadać i nie można ich zostawić by pracowały poza nasza świadomością. Te rzeczy tylko nie znikną, ale na linii czasu przybiorą na sile i uderzą jak wielka fala, która przynosi katastrofalne skutki. Uspołeczniona agresja pozwala zdobywać cele, wychodzić naprzeciw przeszkodom, daje napęd, który nie tak łatwo daje się zatrzymać innym ludziom, czy przeciwnościom losu.

Ludzie sądzą, że jak się jest niezdolnym do okrucieństwa jest się moralnie nadrzędnym do tego kto jest zdolny do okrucieństwa. Mówiąc zgodnie z filozofią Junga można powiedzieć, że to nieprawda. W każdym człowieku znajdują się pokłady zarówno dobra jak i zła, nawet jeżeli te pokłady są nieuświadomione. Nieuświadomione pokłady zła i zdolności do czynienia zła są dla człowieka bardzo niebezpieczne, gdyż taki człowiek staje się potencjalnie ofiarą dla osoby, która jest do tego zdolna. Zintegrowana osobowość może sięgnąć do pokładów agresji w sobie i w sposób kontrolowany ją wyrażać, jeżeli zaistnieje taka potrzeba. Osoba, która zintegrowała w swojej osobowości agresję zyskuje szacunek do siebie, a jej charakter nabiera prawdziwej siły. Taka osoba jest w stanie walczyć o swoje. Gdy człowiek dociera do pokładów agresji w sobie zdaje sobie sprawę, że może być niebezpieczny, a nawet bardzo niebezpieczny. Traktuje wówczas siebie z szacunkiem oraz wymaga szacunku do siebie od innych. Zintegrowanie agresji w osobowości jest lepsze od odcięcia tej agresji, gdyż człowiek odcięty od agresji jest słaby i naiwny. Człowiek, który zintegrował agresję jest silny przez to, że może tą agresją kontrolować i używać jej w asertywny, społecznie akceptowany sposób, nie czyniąc innych krzywdy a zapewniając sobie zaspokojenie swoich potrzeb. Wiele sztuk walki opiera na tym swoją filozofię: „Nie trenujemy cię do walki, trenujemy cię do bycia pokojowym, uważnym i unikania walki. Jednak jeżeli tak się zdarzy, że będziesz walczył, będzie dobrze walczył”. Taka filozofia sprawia, że człowiek emanuje pewnością siebie i już ta postawa pomaga mu unikać walki. Jest to pewien sposób manifestacji przewagi, komunikowania niewerbalnego przekazu potencjalnemu agresorowi. To często wystarcza, by agresor się wycofał. Czyli okazuje się, że zintegrowanie i kontrolowane posługiwanie się agresją jest najlepszym gwarantem spokojnego życia. Jung nazwał proces integracji agresji, zintegrowaniem swojego „cienia”. Integracja własnego cienia nie jest zadaniem łatwym i przyjemnym, jest natomiast zadaniem koniecznym, jeżeli chce się w pełni kontrolować agresję w sobie. To jest droga do mądrości i oświecenia. Zintegrowana osobowość pozwala sięgać człowiekowi po to czego pragnie.

Osoby zależne zwykle są ugodowe, są przepełnione żalem jednak nie wiedzą jak walczyć o swoje. Te osoby są tak współczujące, że w negocjacjach często innym pomagają wygrać swoim kosztem. To wcale nie jest dobre dla nich ponieważ one także pragną wygrywać, problem w tym, że nie wiedzą jak to zrobić. Trening asertywności pozwala im zdobyć tą kompetencję, której im brakuje. W świecie dorosłym często dochodzi do tarć, funkcjonowanie w dziecięcej perspektywie w takiej sytuacji okazuje się tragiczne, jeżeli człowiek zastosuje taką strategię. Trening asertywności „hartuje ludzi”, pozwala im wzmocnić energetycznie zewnętrzne powłoki ciała, uczy ich targowania się, stawiania na swoim. Ćwiczenia asertywności są częścią pomocy psychologicznej. Asertywności człowiek musi się nauczyć ponieważ regulacja interakcji między ludźmi w dużej części odbywa się przez negocjacje. Nie możesz negocjować dopóki nie nauczysz się mówić „NIE”. Słowo „NIE” może tworzyć konflikty, jednak jeżeli nie nauczysz się odpowiednio zarządzać konfliktem nigdy nie wygrasz. Nie tylko nie wygrywasz, ale stajesz się popychadłem, idziesz przez życie przepełniony żalem i bezsilnością. To dlatego tak istotne jest by rozwijać swoją wewnętrzną siłę. To jest trochę inne od tego o czym mówią trenerzy motywacyjni. Carl Jung mówi o tym, że drogą spełnienia jest wcielenie twojej ciemniejszej strony. To właśnie jest odkrycie własnego cienia. Kontrolowany „cień” czyni cie osoba silną i samoświadomą. Przestajesz być naiwny, Wierzyc w swoją „dobroć”, zaczynasz widzieć całe spektrum swojej osobowości od dobra po zło. Konfrontacja z „cieniem” może być przerażająca dlatego ludzie tego nie robią. Jest to jednak droga do uświadomienia sobie pełni swego człowieczeństwa z jego wielowymiarowością. Ludzie mają tendencje do spłycania różnych tematów „Jest tak i tak”, to tak naprawdę pokazuje ich ucieczkę od bolesnych aspektów własnej osobowości.