Rozpoczął się nowy 2018 rok. Nowe plany, cele i marzenia do realizacji pojawiają się zarówno na mapach mentalnych jak i kartkach papieru. Wyznaczając cele na nowy rok musimy jednak pamiętać o racjonalizacji potrzeb. Cele nie mogą być wielkimi iluzjami, które odciągają od zadbania o codzienne potrzeby człowieka w sferze zdrowia, relacji miłosno – seksualnej, zawodowo – finansowej. Życie człowieka powinno być zbalansowane i niezbędne jest zadbanie o każdą z wymienionych wcześniej sfer. Cele mają wynosić człowieka na wyższy poziom, nie powodując jednocześnie strat w pozostałych sferach tj. dbając o finanse człowiek podejmujący dodatkowe zarobkowanie, nie może tego robić kosztem zdrowia czy relacji miłosnej. Inny przykład człowiek podejmując się dokształcania, by rozwijać swoją karierę nie może zaniedbywać swojego związku partnerskiego.

W dzisiejszym społeczeństwie widzimy tendencję do racjonalizowania potrzeb. Człowiek poświęca się karierze, by w ten sposób zracjonalizować potrzebę miłości i bliskości, i zrekompensować sobie brak spełnienia miłosnego. Widzimy, że mieć jest ważniejsze od być, dlatego pogoń za pieniądzem odbywa się coraz częściej kosztem zdrowia. Milionerzy coraz częściej odchodzą z tego świata nie doczekując jesieni życia. My promujemy zdobywanie celów z jednoczesnym zadbaniem o pozostałe sfery życia.

Rozwiązaniem problemu racjonalizowania potrzeb poprzez cele jest strategia małych kroków. Człowiek wyznaczający i realizujący cele powinien twardo stąpać po ziemi i każdy krok stawiać z uważnością przy kontakcie z rzeczywistością ( tym co „tu i teraz ). W psychologii mówimy w takim wypadku o ugruntowaniu człowieka w rzeczywistości. Człowiek ugruntowany zdaje sobie sprawę jak jego działania wpływają na jego życie w każdym aspekcie. Każdy krok prowadzi do osiągnięcia wyznaczonego celu, który nie jest racjonalizowaniem potrzeb czy kompensacją. Stawiając każdy krok człowiek przygląda się temu co się dzieje, czy jego potrzeby we wszystkich sferach są spełnianie, a jeżeli nie zadaje sobie pytanie: „Co musi się stać aby te potrzeby zostały spełnione?”.

Poniżej podaję sposób osiągania celu za pomocą małych kroków

Przygotuj dziesięć kartek formatu A4 oraz kolorowe flamastry. Na jednej z nich zapisz swój główny cel. Na następnej napisz co musi się stać by ten cel został zrealizowany. Przyjmijmy dla objaśnienia, że to co zapisałaś/eś to X. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął X. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to Y. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać byś osiągnęła/osiągnął Y. Przyjmijmy dla objaśnienia, że to co zapisałaś/eś to Z. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął X. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to Z. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął Z. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to W. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął W. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to V. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął V. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to T. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął T. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to S. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął S. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to R. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął R. Przyjmijmy to, co zapisałaś/eś to P. Następnie na następnej kartce napisz co musi się stać, byś osiągnęła/osiągnął P.

W ten sposób mamy wyznaczoną strategię 10 małych kroków dochodzenia do wyznaczonego celu. Zaczynasz od pierwszego kroku w tym wypadku P. Zajmujesz się tylko P i nie myślisz o głównym celu. Realizujesz P uważnie badając jak realizacja P wpływa na inne sfery życia. Dopiero, gdy zrealizujesz P, zaczynasz zajmować się R, wciąż nie myślisz o głównym celu, koncentrujesz się w pełni na małym kroku. Robisz tak z każdym małym krokiem, aż niepostrzeżenie stawiając małe kroki dotrzesz do głównego celu. Na tym właśnie polega strategia małych kroków.