Coraz wyraźniej można zaobserwować negatywny wpływ mediów społecznościach na relacje interpersonalne. My w firmie dostrzegamy ten problem i oczywiście przez nasze działania zawodowe staramy się informować ludzi o tym narastającym problemie. Media społecznościowe są bardzo dobrym narzędziem komunikacyjnym, jeżeli traktuje się je jako narzędzie do poprawy relacji interpersonalnych. My również korzystamy z tych narzędzi, także w biznesie. Problem zaczyna się, gdy człowiek traci świadomość, że to są tylko narzędzia i świat wirtualny zaczyna zastępować mu prawdziwe relacje interpersonalne.

Media społecznościowe stanowią takie niebezpieczeństwo, gdyż potrafią zastąpić prawdziwe relacje interpersonalne budując iluzję więzi i głębokich relacji. Ta iluzja jest bardzo niebezpieczna i może zakończyć się dla człowieka prawdziwą tragedią. Jak wielka jest to iluzja niech uzmysłowi fakt, że ludzie mogą uciec od prawdziwego kontaktu nie patrząc sobie w oczy, nawet przytulając się. Człowiekowi jest łatwiej uciec od prawdziwego kontaktu, gdyż nie musi patrzeć drugiej osobie w oczy. Patrząc w monitor bardzo łatwo uciec od prawdziwego kontaktu, ranić drugiego człowieka, traktować go przedmiotowo, gdyż nie widzimy w jego oczach prawdziwej osoby. Trudno to zrobić, gdy dwoje ludzi patrzy sobie głęboko w oczy. Ucieczka od prawdziwego kontaktu jest formą zracjonalizowania potrzeb, lecz nie rozwiązuje problemów z bliskością.

Uciekanie od prawdziwego kontaktu, odmawianie kontaktów bardzo często jest formą bierno agresywną ( nieświadomą ) ranienia bliskiej osoby. Nie może tu w żaden sposób pomóc racjonalizacja, nawet jeżeli osoba szczerze w nią wierzy / na nieświadomym poziomie używa biernej agresji, by ranić bliską osobę. Szczególnie często dzieje się tak w relacjach miłosnych. W tym miejscu warto rozjaśnić sobie sprawę czym różni się miłość nie obciążona problemami od tej którą obciążają zachowania bierno agresywne. Miłość jest wzajemną afirmacją i związkiem opartym na równości. A na przykład dla charakteru sadomasochistycznego miłość oznacza symboliczną zależność. W miłości poświęcenie oznacza utwierdzenie własnego duchowego i moralnego „ja”. Dla osób z charakterem sadomasochistycznym miłość oznacza ostateczne podporządkowanie indywidualnego „ja” czemuś wyższemu. W miłości ludzie realizują indywidualność w oparciu o równość. Osoby sadomasochistyczne uważają, że różnice partnerów wyrażają się w różnicy siły. Każdy z partnerów ma bezwarunkowe prawo do realizacji swych przyrodzonych, nieodłącznych i niezbywalnych praw. Osoby o charakterach sadomasochistycznych uważają, że sprawiedliwość oznacza, że każdy powinien dostawać tyle na ile zasługuje. Dla ludzi uwolnionych od obciążeń sadomasochistycznych odwaga oznacza maksymalne utwierdzenie własnej indywidualności w obliczy przemocy. Dla osób sadomasochistycznych odwaga oznacza gotowość do uległości i znoszenia cierpień.
Zobaczmy więc, że dwie osoby o różnej osobowości opisywane wyżej mówiąc o miłości, będą jej nadawały inne znaczenie.