Erich Fromm w swojej książce „Ucieczka od wolności” pisze, że aby człowiek był wolny w sensie pozytywnym musi zrealizować swoje „ja”. Wolność pozytywna oznacza również zasadę, że nie ma wyższej władzy nad to indywidualne „ja”. W takim rozumieniu realizacja ludzkiej indywidualności jest celem najważniejszym, którego nie wolno podporządkować innym rzekomo ważniejszym celom. Taka wolność oznacza, że człowiek poświęca się ideałom i wartościom, które są prawdziwe, nie fikcyjne. Taka wolność oznacza również, że człowiek krytycznie sprawdza wszystkie ideały by odnaleźć te prawdziwe. Taka wolność sprawia, że człowiek pragnie duchowej integralności i nawet jeżeli w sytuacji dramatycznej zmuszony jest poświęcić swoje fizyczne „ja”, jego „ja” duchowe pozostaje zintegrowane i nienaruszone.

Fromm pisze również o tym, że gdy jednostka jest wolna, gdy działa swobodnie w duchu spontaniczności wcale nie oznacza, że staje się anarchistą. Jeżeli natura ludzka będzie wolna, a człowiek będzie mógł realizować swoje „ja” całkowicie i bezkompromisowo, wówczas znikną antyspołeczne popędy, i tylko jednostki chore i nienormalne będą niebezpieczne. Taka wolność jest ideałem, do którego ludzkość zawsze dążyła. Taka wolność jednostki nie została jeszcze zrealizowana. Wolność taka rozwiązuje również problem z autorytetami, który naszym społeczeństwie jest taki widoczny. Wolność pozytywna oznacza, że jednostka naturalnie jest prowadzona przez autorytet racjonalny na zasadzie: mistrz – uczeń, a kierunek współpracy jest ten sam – rozwój, wzrost, potencja ucznia.

Fromm w swojej książce stawia tezę, że wolność ma dla współczesnego człowieka dwojakie znaczenie. Uwolnił się od tradycyjnych autorytetów i stał się indywidualnością, jednocześnie poczuł się izolowany i bezsilny. Stał się narzędziem, które bardzo łatwo można wykorzystać. Narzędziem służącym zewnętrznym celom, fałszywemu „ja” i innym jednostkom. Ten stan uderza w prawdziwe „ja” człowieka, osłabia je, napawa lękiem, odłącza od życia wtrącając w nowe zniewolenie. Wolność pozytywna natomiast według Fromma jest pełną realizacją możliwości człowieka i jego zdolności do życia aktywnego i spontanicznego.