Dobrym wyjściem do rozwoju osobistego i nabywania nowych kompetencji jest przyjęcie postawy otwartości i ciekawości świata. Ta postawa przejawia się w słowach lub myślach człowieka „Dziś jest nowy dzień i to jest szansa, że mogę nauczyć się czegoś nowego”. Ta otwartość pozwala wyciszyć psychologiczne ograniczenia wynikające z wewnętrznych konfliktów z autorytetami związanych z tematem „zależność – niezależność”. Człowiek, który idzie przez życie z taką postawą niezwykle korzysta z wiedzy innych ludzi. Obojętne czy to jest wykład na uczelni, specjalistyczne szkolenie, czy po prostu spotkanie z drugim człowiekiem. Taka postawa sprawia, że zawsze odkrywa coś nowego, a każde spotkanie jest możliwością przyjrzenia się temu co jest.

Ludziom bardzo trudno przychodzi iść przez życie z taką postawą. Ukrywając swoje problemy związane z zależnością za ego, które zbyt mocno powiązane jest z superego nie pozwalają sobie badać świata, zadawać pytań, poddawać pod wątpliwość to co wiedzą o świecie i o sobie. Przekładając te psychologiczne problemy na język potoczny można powiedzieć, że takie osoby odczuwają na głębokim i nieuświadomionym poziomie kompleks niższości, który przykryty jest poczuciem wyższości z poziomu ego. Ludzie ci trzymają się bardzo mocno poczucia wyższości, tworząc obraz w umyśle który chroni ich przez skonfrontowaniem się z kompleksem niższości ( poczuciem zależności, słabości osobowości ). Można to oczywiście zrozumieć jako mechanizm obronny, jednak ten mechanizm obronny, który w dzieciństwie pomagał przetrwać w dorosłym życiu ogranicza w znaczący sposób rozwój człowieka.

Człowiek z kompleksem niższości przykrytym poczuciem wyższości jest mentalnie zniewolony przez wewnętrzne problemy, co nie pozwala mu na otwarcie się na świat i zmusza, go to trwania w starych schematach funkcjonowania nawet, jeżeli one są one dla niego bardzo destrukcyjne. Trzymanie się znanego choć nie rozwojowego sposobu funkcjonowania doprowadza do sytuacji negowania tego, co nowe, osób przejawiających wolność i niezależność. Osoba z kompleksem niższości jest w stanie zaakceptować tylko to, co znane i pochodzi z jej świata. Jak z automatu odrzuca to co nieznane ( nieświadomie jako to, co zagrażające obrazowi ego – poczucia wyższości ). W tej sytuacji to, co jest szansą rozwoju odbierane jest zagrożenie i zwalczane wszelkimi sposobami.

Wszyscy ludzie zajmujący się edukacją wykładowcy akademiccy, nauczyciele podczas edukacji rodziców w szczególności, szkoleniowcy muszą pamiętać o tym problemie i w taki sposób projektować spotkania, by rozbrajać sabotujące wewnętrzne mechanizmy obronne i inspirować do rozwoju. Pierwszym krokiem zawsze jest uświadomienie sobie problemu. Ten pierwszy krok zawsze jest najtrudniejszy. Następne są już łatwiejsze, ale zmiana musi się odbyć poprzez zdobycie się na ten pierwszy krok otworzenia się na nowe. To wymaga odwagi, ale odwaga tworzy zwycięzców.