Motoryczna cecha zwana wytrzymałością zależna jest od zmęczenia i warunków w jakich się dany wysiłek wykonuje. Cecha ta to wskaźnik wykazujący sportowcowi możliwość pracy bez zmęczenia i odporność na zmęczenie.Na wytrzymałość jako cechę organizmu składa się wiele różnorodnych procesów biochemicznych na różnym poziomie metabolicznym, poczynając od komórkowego. Podstawowym procesem wytrzymałości są przemiany biochemiczne, które dostarczają energii, gdyż nie można wykonać pracy bez straty energii. Energia ta potrzebna jest dla funkcjonalnej aktywności organizmu.W badaniach nad wytrzymałością sportowców określamy pewne wskaźniki, do których należą: maksymalne zapotrzebowanie na tlen, maksymalny dług tlenowy oraz maksimum nagromadzenia kwasu mlekowego we krwi.Z licznych badań wynika jednoznacznie, że najwyższy poziom rozwoju wytrzymałości aerobowej (tlenowej), wykształcił się u biegaczy, pływaków, łyżwiarzy, kolarzy – szosowców, narciarzy, czyli w dyscyplinach szybkościowych. Systematyczny trening wytrzymałościowy powoduje zwiększenie maksymalnego zapotrzebowania na tlen i maksymalnego długo tlenowego. Pod względem biochemicznym rozróżniamy trzy grupy wytrzymałości: anaerobową, w której biorą udział wysokoenergetyczne związki – ATP i fosfokreatyna, anaerobową glikolityczną – glikoliza mleczanowi i aerobową – niemleczanową.

Wytrzymałość psychiczną rozumiemy jako odporność na obciążające sytuacje wiążące się z zasadą rzeczywistością. Czym większe obciążenia, czym dłuższe okresy obciążenia potrafi człowiek znieść tym większa wytrzymałość psychiczna. Wytrzymałość psychiczna związana jest ściśle z osobowością i od niej zależy. W odróżnieniu od wytrzymałości fizycznej nie rozwija się jej poprzez zwiększanie obciążeń treningowych a poprzez rozluźnianie napięć w ciele poprzez odpowiednie ćwiczenia. W tym rozumieniu osobowość sztywna, twarda jest o wiele mniej wytrzymała psychicznie niż osobowość pełna życia, z reaktywnym i miękkim ciałem. Osoba swobodnie oddychająca w sposób pełny jest w stanie poprzez oddech odreagowywać napięcia i tym samym zwiększać wytrzymałość psychiczną. Jest to inny sposób oddychania niż podczas treningu sportowego i należy się go nauczyć podczas pracy ze specjalistą. Wytrzymałość psychiczna decyduje o tym ile obciążeń stresowych człowiek jest w stanie znieść bez zagrożenia dla zdrowia ( choroby psychosomatyczne ). Szczególnie ważne jest to w karierze sportowej, by w pracy nad wynikiem sportowych mieć wgląd również w poziom wytrzymałości psychicznej.

W treningu mentalnym pracujemy zarówno nad koncentracją i skupieniu na celu ( wizji sukcesu ) jak i budowaniu wytrzymałości psychicznej ( poprzez ćwiczenia oddechowe, redukujące napięcie stresowe powstałe na skutek stałego wizualizowania celu ). Jest to rozwiązanie optymalne, gdyż zawodnik osiąga sukces przy jednoczesnym zabezpieczaniu organizmu przed chorobami psychosomatycznymi.

Malarecki, traktuje wytrzymałość jako zdolność ustroju zależną od wydolności, np. maksymalnego zużycia tlenu, a ponadto uwarunkowana wpływami psychicznymi jak: silna wola, motywacja, zainteresowania itd. Traktuje wytrzymałość jako zdolność do długotrwałego znoszenia przez organizm stanów stresowych wywołanych działaniem kompleksowych bodźców biologicznych i psychicznych, związanych z wykonywaniem wysiłków fizycznych, szczególnie w warunkach zawodów sportowych. Wydolność rozumiana jest jako zdolność do wykonywania dużych wysiłków fizycznych, wywołujących najbardziej efektywne i ekonomiczne reakcje adaptacyjne podczas pracy i wypoczynku. Jest to pojęcie biologiczne, określające całokształt mechanizmów fizjologicznych zapewniających możliwość efektywnego wykonywania dużych wysiłków fizycznych bez głębszych zaburzeń podczas i po pracy.

W pracy nad wytrzymałością psychiczną idziemy w przeciwnym kierunku niż przy wytrzymałości fizycznej. W pracy psychicznej nie chodzi o znoszenie przez organizm stanów stresowych. Wytrzymałość psychiczną budujemy poprzez uczenie pozbywania się stanów stresowych dzięki zestawowi prostych ćwiczeń, które można wykonać w parę minut zawsze i wszędzie. Na przykład przed wystąpieniem przed publicznością ćwiczenia gruntujące redukują stres związany z tego typu występami.