Człowiek zdolny do sympatii posiada dużą empatię. Empatia sprawia, że człowiek czuje to, co inny człowiek. Człowiek, który jest pełen życia, reaktywny jest wrażliwy na rytmiczne ruchy w ciele innych ludzi. Ciało, które jest pełne życia wibruje niczym kamerton, dzięki temu potrafi rezonować z innymi ciałami. To, co postrzegamy empatycznie jest właśnie tym rezonansem, który odczuwamy w swoich ciałach. Osoby o sztywnych charakterach tej umiejętności nie posiadają, dlatego ich czucie empatyczne jest ograniczone.

Ludzie, których łączy więź, wpływają na siebie nawzajem. To samo dzieje się w większych wspólnotach ludzkich ( grupach ). Empatyczne rozumienie możliwe jest tylko wtedy, gdyż żywimy wobec drugiej osoby ciepłe uczucia. Gdy ciepłe uczucia zostają zblokowane przez emocje lęku, złości, wrogości, a uczucia stłumione przez napięcia empatia słabnie.
Podstawą do odczuwania empatii jest przyjemność. Przyjemność ta dotyczy dobrego samopoczucia w własnym ciele. Bez dobrego samopoczucia w ciele człowiek nie potrafi nawiązać kontaktu na poziomie prewerbalnym, a na tym poziomie zachodzi właśnie empatia. Empatia pozwala zrozumieć zarówno radość i przyjemność jak i trudności oraz cierpienia innych ludzi.

Empatia potrzebna jest nie tylko w relacjach interpersonalnych bliskich osób w domach, potrzebna jest również w relacjach profesjonalnych z klientami. Specjalista pracujący z ludźmi powinien być zdolny do empatii. Widzimy więc, że specjalista z osobowością sztywną będzie miał wielkie problemy w rozumieniu innych ludzi. Dobrze by było więc, by przed rozpoczęciem kariery przepracował ten problem ze specjalistą. Taka praca własna wyniesie jego umiejętności na nieznany mu poziom. Same techniki profesjonalne nie wystarcza, by osiągnąć sukces w pracy z ludźmi, należy również przygotować osobowość do takiej pracy poprzez wzbudzenie empatii.