Sposób ubierania się w pomocy społecznej jest nie mniej ważny jak komunikaty werbalne. Fatalna w swych skutkach jest sytuacja, gdy pracownicy instytucji pomocy społecznej ubierają się w sposób nie różniący od ludzi z nizin społeczny. To w żadnym wypadku nie jest dostrojenie i nie pomaga w relacji profesjonalnej. Dostrojenie stosujemy jako technikę psychologiczną w relacji i nie ma ona nic wspólnego z ubiorem. Pracownik pomocy społecznej ubierając się podobnie do klienta na poziomie nieświadomym daje przekaz „wszystko jest takie samo, nie ma nic lepszego”. Klient to rozumie w taki sposób, że cały świat pełny jest biedy materialnej i duchowej, niedostatku, brudu i brzydoty itd. itd. Celem pracowników pomocy społecznej jest ciągnięcie klientów górę z dna na szczyt. Wektor skierowany jest w górę nie w dół.
Ubiór pracownika musi pokazywać dobrostan materialny i duchowy. Przede wszystkim ma podkreślać godność wykonywania zawodu społecznie potrzebnego, który jest swoistego rodzaju misją. Ubiór ma podświadomie inspirować do zmiany i pracy nad sobą. Ma powodować u klientów refleksję nad własnym życiem i wzbudzać chęć dołączenia do górnych sfer społecznych. Dress code pomaga zrywać zasłonę z oczu, gdyż obraz bardzo silnie oddziałuje i zostaje wkodowywany do umysłu. Oczywiście nie można oczekiwać, że zmiany nastąpią natychmiast, gdyż zmiany następują wówczas, gdy człowiek jest na nie gotowy, jednak inspirować należy zawsze. Takie podejście w pracy wymaga odwagi i współczucia, by zachęcać do poprawy jakości życia klientów. Poprzez dress code posługujemy się własnym przykładem i modelujemy. Dress code pokazuje w prosty sposób, że można funkcjonować inaczej. Informacje wzmacniane dress codem oczywiście przekazujemy werbalnie pamiętając, że niektórzy są za starzy, zbyt delikatni lub zbyt młodzi, by zmierzyć się z prawdą o sobie i swoim życiu. Robimy to, by dać przekaz, że pomożemy, gdy człowiek będzie gotowy do tego, by pójść wyżej odbijając się od dna. Prosto można powiedzieć, że pokazujemy siebie będących wyżej z wyciągniętą dłonią i chętnych do wydobywania ludzi z dna na poziom, na którym się znajdujemy.
Mając ambitne plany pomocy społecznej ludziom musimy bacznie pilnować, aby również poprzez właściwy dress code wskazywać właściwe sposoby funkcjonowania w świecie. Ubiór ma pokazywać naszą godność osobista nie status majątkowy. Ubranie ma być schludne i eleganckie, nie musi być drogie. Powinno wskazywać, że klient ma doczynienia z osobą wykształconą, oczytaną i inteligentną. Dress code powinien być wizytówką rozwoju intelektualnego i osobistego. Klient poprzez takie przekazy nawet jeżeli nie dla siebie, to dla swych dzieci powinien zapragnąć takiego rozwoju i wyższej pozycji społecznej. Dodatkową zaletą odpowiedniego dress codu jest to, że pracownicy ubrani elegancko od razu lepiej się poczują i lepiej będą sobie radzić z codziennymi trudnościami w pracy. Ubrani byle jak ryzykują tym, że coraz bardziej będą upodabniać się do klientów, tracąc potrzebny dystans profesjonalny, poddając się trudnym emocjom, którymi są na co dzień zalewani przez klientów.