Zajmując się zniewoleniem umysłów polskich obywateli musimy brać pod uwagę nieświadomość społeczną, w której znajdują się treści całej społeczności. Bardzo trudno jednostce wyzwalać się ze zniewolenia, jeżeli całe społeczeństwo wspiera inny sposób działania i myślenia. Sytuacja wygląda tak, że jednostka musi się zbuntować przeciw swojej nieświadomości przyjmując, że jest ona zaprogramowana przez społeczność w niewolnictwo. Nietrudno domyślić się jak trudne jest to zadanie i jak bardzo zagubiona może czuć się jednostka walcząc o siebie i swoją wolność. Powiedzenie niewolnikowi, że jest niewolnikiem niczego nie zmienia, nie rozwiązuje jego wewnętrznego problemu, ba wprowadza zamęt w jego życia. Nie każdy jest takim śmiałkiem, by przedzierać się przez ten zamęt sam. To do zmiany i transformacji osobowości z zależnej w niezależną potrzebni są terapeuci, którzy są przewodnikami pomagającymi przebyć drogę do wolności.

Sama świadomość problemu nie stanowi rozwiązania tego problemu. Edukacja jest podstawą jednak ona jest tylko zaczątkiem. Nie każdy ma gotowość do przyjęcia nieprzyjemnej dla siebie wiedzy, mechanizmy obronne mogą powodować zaprzeczenie i formy ucieczkowe. Tych wszystkich problemów musimy być świadomi chcąc edukować i zachęcać ludzi w naszym kraju do odzyskania wewnętrznej wolności. Nieświadomość zbiorowa naszej społeczności jest przepełniona treściami o zależności od tych, którzy dzierżą władzę, niewolnictwem, beznadziejnością, bylejakością, walką o przetrwanie opartą o poddaństwo i służenie. I teraz musimy dobrze zrozumieć sytuację, nawet jeżeli poprzez edukację człowiek pozna treści dotyczące jego zniewolenia, które jest źródłem jego problemów w różnych sferach życia to nie zgadza się z jego nieświadomością, która łączy się z nieświadomością zbiorową współobywateli. Nieświadomość neguje prawdy, które są podawane na poziomie świadomości.

Nieświadomość indywidualna wspierana przez nieświadomość zbiorową wygrywa i tym samym człowiek neguje wiedzę, która wyjaśnia jego problemy. Co w takiej sytuacji należy robić by wspomagać jednostki i całą społeczność w odzyskiwaniu wolności? Poza edukacją należy oddziaływać na nieświadomość zbiorową i nieświadomość jednostki. Wiedza i edukacja to domena świadomości, aby dostać się do nieświadomości i zapalić iskrę wolności należy pobudzać serce, by te zaczęło tej wolności pragnąć. Tu z pomocą może przyjść sztuka muzyka i literatura. Sztuka może podprogowo dostawać się do nieświadomości omijając zabezpieczenia. Ja sam jestem dowodem skuteczności działania literatury i muzyki. Urodziłem się jak każdy w tym kraju jako niewolnik, sięgnąłem po wolność dzięki pracy nad swoją osobowością, ale ta praca została zapoczątkowana przez literaturę i muzykę. Pomocny może być w odzyskiwaniu wolności sport. Musimy jednak pamiętać by sport działał w dobrej sprawie i nie był narzędziem rozładowywania frustracji i konfliktów osobowościowych. Jak można stwierdzić, że sport działa w dobrej sprawie? Jeżeli sport sprawia, że w obywatelu budzi się duma i tożsamość, jeżeli zwycięstwo rozpala pragnienie wolności, jeżeli dzięki sportowi jednostki zaczynają się wzmacniać i pracować nad sobą to znaczy że sport wykonał dobrą pracę społeczną. Jeżeli sport sprawia, że w jednostkach pogłębiają się zaburzenia osobowości to jest on w kontekście rozwoju społeczności destrukcyjny. Są dziedziny sportu, które pomagają naszej społeczności w walce o odzyskanie wewnętrznej wolności i są takie, które potęgują zaburzenia potęgując zaślepienie. Sport, sztukę tą dobrą powinniśmy wykorzystywać do wspomagania rozwoju społeczności. I ten sport promować, gdyż on nie tylko buduje nas od wewnątrz, ale jest pokazem siły na zewnątrz. Powinniśmy promować ten sport, który rozwija nasze społeczeństwo i wspiera jednostki w odzyskiwaniu wolności, ten sport, który wspiera degradację psychicznej jednostek i tym samy całego społeczeństwa powinien zostać zmarginalizowany.

W swojej pracy magisterskiej „Wpływ treningu sportowego na rozwój dzieci i młodzieży” badałem nie tylko wpływ na zdrowie fizyczne, ale również na rozwój osobowości. Z badań wynikało, że sport, który trafia do serca i wspiera rozwój wolnych i niezależnych jednostek jest nieoceniony w procesie kształtowania społeczeństwa szanującego wolność jednostki. Dostrzegam w ostatnim czasie taką promocję sportu, która pomaga ludziom sięgnąć po wolność i to mnie bardzo cieszy. Widzę również jednak promocję sportu, który pogłębia zaburzenia szczególnie seksualne i to mnie martwi. Zobaczymy, który sport ostatecznie zostanie na marginesie, mam nadzieję, że będzie to ten, który jest patologią służącą do odreagowania seksualnej frustracji.