W psychologii współczesnej coraz silniej podkreśla się ścisły związek rozwoju motoryki z rozwojem innych funkcji psychicznych. Znajduje to wyraz w coraz częstszym posługiwaniu się pojęciem rozwój psychoruchowy. R. Jeudon stwierdza, że powstawanie i rozwój ruchów są zależne od tych samych czynników, które warunkują kształtowanie się inteligencji i charakteru dziecka. H. Gniekowska przez pojęcie sprawności ruchowej rozumie umiejętność rozwiązywania zadań ruchowych, stawianych przed dzieckiem przez określone sytuacje, potrzeby i obowiązki.

Niestety wielu ludzi wciąż nie rozumie, że wszelkie blokady psychiczne, negatywne emocje zablokowują ciało, uniemożliwiając człowiekowi pełne przejawianie się w świecie. Przy zablokowanej energii w ciele niemożliwe jest w pełni rozwinięcie potencjału i budowanie kariery w życiu zawodowym oraz budowanie połączenia miłosnego w relacji z osobą płci przeciwnej. Aby odblokować energię w ciele należy pracować zarówno z psychiką jak i ciałem.
Dla przykładu stresu nie da się rozładować wyłącznie mentalnie, potrzeba aktywności fizycznej i ćwiczeń oddechowych. Wielkim błędem jest stawianie w walce obciążeniami psychicznymi i blokadami na ego. Ego oczywiście podejmie wyzwanie i będzie robiło wszystko, by wyciągnąć człowieka z problemów. Niestety nie będzie potrafiło pozbyć się napięć z ciała, w tej sytuacji jedyną możliwością będzie odcięcie się od tych napięć, by chronić człowieka. Odcięcie nie będzie jednak oznaczało tego, że te napięcia w jakiś magiczny sposób ulotnią się z człowieka. Zostaną one zepchnięte w głąb, poza poziom świadomości. W ten sposób staną się tykająca bombą psychologiczną, która nie wiadomo kiedy eksploduje, gdyż pozostaje poza kontrola człowieka. Te napięcie niemal nieustannie sabotują budowanie kariery, rozwój potencjału. W sytuacji osłabienia ego kryzysami eksplodują z cała mocą zamieniając życie człowieka w dramat. Możemy to obserwować dookoła, choroby cywilizacyjne, rozpad rodzin, toksyczne relacje, uzależnienia behawioralne, kompensacje wyrażające się w mieć zamiast być. To obraz dramatu współczesnego człowieka, który nie dba o budowanie życia; kariery i życia osobistego w oparciu o higienę psychiczną.

Rozwój osobisty to nie jest moda, za którą wartą podążać, to konieczność, by w świcie rozwoju technologicznego i informatycznego utrzymać połączenie ego-ciało-serce. A tylko to połączenie jest gwarancją tego, że człowiek może zbudować życie bogate zarówno materialnie jak i duchowo. Na sukces osobisty składa się rozwój trzech sfer życia stanowiących jego fundament. Te sfery to: wiedza, praca i miłość. Sfera wiedzy jest związana z poszerzaniem świadomości, pozbywaniem się psychicznych blokad. Sfera pracy związana jest z pełna możliwością rozwoju własnego potencjału w pracy zawodowej. Sfera miłości jest związana z odblokowaniem naturalnego potencjału tak by móc w pełni połączyć się z osobą płci przeciwnej. Rozwój tych trzech sfer w efekcie przynosi człowiekowi sukces osobisty.