Postanowiłem w jeszcze jednym artykule omówić temat, który podniosłem w poprzednim, gdyż mogłyby się wśród czytelników wkraść pewne wątpliwości. Przykład, kobiety z opisem wyglądu odnosi się do przypadku, gdy rodzice nie popełniali błędów w okresie 0-3 i dobrze pielęgnowali dziecko a popełnili błędu w wieku 3-6/7. Rzadko jednak mamy doczynienia z taką właśnie sytuacją. Zwykle problemy osobowościowe są efektem błędów i ran z różnych okresów rozwojowych. W takiej sytuacji ważne jest, co przeważa w osobowości. Możemy na przykład mieć sytuację, w której kobieta może mieć zarówno problemy z okresu 0-3 przyjmijmy dla naszej analizy, że nie była odpowiednio karmiona i dostrzegamy rys oralny w osobowości, jednocześnie zostało uszkodzone ego w wieku 3-6/7. W takiej sytuacji dominować będzie rys, który wytworzył się pod wpływem większego wstrząsu. W przypadku, którym omawiamy jeżeli będzie przeważający rys histeryczny, oralność będzie zaznaczała się ogólnym podejściem do życia, wyborem zawodu w wielu przypadkach takiego, w którym państwo będzie mogło zaopiekować oralność. Jednak przeważający rys histeryczny objawi się bardziej w osobowości i będzie on bardziej widoczny. Uszkodzone ego tworzy się poprzez niewłaściwą relację z rodzicem płci przeciwnej. Kobieta, której ten rys przeważa może poprzez to zostać w dziecięcej perspektywie w wieku dorosłym. Może się to objawić charakterystyczną dziewczęcą nie kobiecą budową ciała. „Uwiedziona” dziewczynka przez ojca w wieku dorosłym zostaje również dziewczynką, która szuka „tatusia” który się nią zaopiekuje. Bycie w psychicznej dziecięcej perspektywie na zewnątrz w życiu dorosłym objawia się poprzez stroje nieadekwatne do wieku dorosłego np. różowe słodkie dziecinne koszulki, otaczanie się pluszakami, czynienie z psów pluszowe maskotki, zainteresowanie pięknymi gadżetami i otaczanie się nimi. To wszystko wskazuje na wyprojektowanie uczuć na zewnątrz i brak kontaktu z ciałem. Takie odcięcie jest spowodowane wykorzystaniem emocjonalnym w wieku dziecięcym przez rodzica i wzbudzenie poczucia winy, że to dziecko było winne zaistniałej sytuacji. Dorosła kobieta idzie przez życie odcięta od ciała i uczuć płynących z ciała. Budowa ciała jest dość charakterystyczna zupełnie dziewczęce nie kobieta, ciało jest jakby nie rozwinięte zatrzymane na pewnym etapie rozwoju. Nie czuć energii kobiecej z takiego ciała, nie jest pociągające seksualnie, cała energia znajduje się u umyśle i w ciele jest cofnięta do wewnątrz, dlatego ciało takiej osoby obserwatorowi z zewnątrz może się wydawać słabe i niedoenergetyzowane. Oczywiście przy takim odcięciu od ciała kobiecie będzie ciężko uzyskać satysfakcję seksualną oraz orgazmy. W przypadku opisanym w poprzednim artykule kobieta może czerpać satysfakcję seksualna ale ciało wykazuje impotencję orgazmiczną w tym wypadku kobieta nie czerpie satysfakcji seksualnej, a seks jest wykorzystywany do manipulacji i uwodzenia mężczyzn. Czyli kobieta powtarza grę, której nauczyła się w relacji z ojcem, ta gra jest zawoalowaną formą odzyskanie miłości poprzez grę seksualną. Niestety ta manipulacyjna gra, której nauczyła się taka osoba nie może doprowadzić do miłości, gdyż jest poruszaniem się w zupełnie innym kierunku. Niestety takie osoby o tym nie wiedzą, tylko to znają, a odłączenie od serca uniemożliwia im zyskanie samoświadomości i przeanalizowania problemów. Bez pomocy terapeuty taka osoba nie jest w stanie przepracować problemów w celu zbudowania zdrowego związku i doświadczenia w nim miłości.
Jak objawia się taki rys w mentalności takiej kobiety? Wiemy już jak wygląda taka kobieta, wiemy, że lubi się otaczać zabawkami z czasów dzieciństwa. Z tych zewnętrznych wskazań już widzimy, że taka kobieta ma mentalność dziecka. Nie ma samoświadomości dorosłej dojrzałej osoby. Nie ma dostępu do swojej głębi, gdyż porusza się jedynie po powierzchni. Prosto można ująć działanie takiej osoby jako walkę o miłość dziecięcą o rodzica dziecka zamkniętego w ciele dorosłej kobiety. Kobieta taka nie zdaje sobie sprawy, że jej działania nie służą tworzeniu dojrzałych relacji a są staraniem się o zaspokojenie dziecięcych potrzeb. Kochanie się nie jest w takich relacjach elementem ekspresji miłości a raczej narzędziem do zaspokojenia dziecięcej potrzeby miłości. Z tego właśnie powodu poglądy na miłość, relacje i związku u takiej kobiety mogą być bardzo infantylne. Może ona wierzyć, że spotka swoja drógą połówkę przy której i dzięki której odczuje szczęście. To już pokazuje, że taka osoba nie czuje się pełna, czuje, że coś jej zabrano i że dzięki związkowi może to odzyskać. Rodzic zabrał jej tożsamość to oczywiste, jednak niemożliwe jest dzięki relacji z mężczyzna odzyskanie tego. To można zrobić tylko w terapii, przepracować ta tragedię, która wydarzyła się w dzieciństwie. Czasu się nie cofnie ale rany można zaleczyć. Infantylnie taka kobieta jak mała dziewczynka może wierzyć, że spotka swojego księcia, będzie jego księżniczką i nagle jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki będzie miała życia jak z bajki. To wynika z faktu, iż prawdopodobnie ojciec uczynił z córki swoja księżniczkę i w życiu szuka ona księcia ( tatusia ), który obiecał jej bajkę. Być może najpierw uczynił ją swoja księżniczkę a następnie potępił za to, że chciała być jego „małą kobietką” w takim wypadku dziewczynka potępia swoja seksualność i uważa się za grzeszną i odcina seksualność tak, aby tata był z niej zadowolony, czyli nie dzieli się energią seksualna z mężczyznami uważając to za coś złego. I tu się zaczyna ciekawie, gdyż to co jest zdrowe i piękne, co jest początkiem miłości uważa za coś złego, a za miłość bierze manipulację i uwodzenie. Taką kobietę można uwieść, ale nie można sprawić, że ona nas pokocha. Można się z nią przespać czy pieprzyć ale nie można się z nią kochać. Można zbudować grę ale nie głęboką relację. Można mieć układ ale nie związek. Tak kobieta oczekuje magii w swoim życiu, nie rozumie w ogóle procesów w relacjach, wydaje jej się, że poprzez zewnętrzne czynniki może wywołać chemię, więź nie rozumiejąc czym to w istocie jest. Chemia w jej rozumieniu czyli czucie energii może się tylko odbyć przy otwartym sercu, jak ona to może poczuć, gdy serce ma zamknięte. Za chemię bierze ekscytację wyglądem mężczyzny, gadżetami i statusem, który posiada. Za więź zainteresowanie takimi samymi infantylnymi zabawkami. Więź to czucie jednego otwartego serca przez drugie i porównanie więzi do zabawy powierzchownego Kena z powierzchowna Barbie jest jak porównanie jazdy samochodem do siedzenia w samochodzie, który znajduje się na lawecie. Możesz udawać, że prowadzisz samochód, ale zupełnie nie czujesz tego samochodu przyrządów, nie jesteś z nim zespolony jako kierowca. Kobiety histeryczne jadą na mentalnej lawecie budując sobie iluzję, że mają fantastyczny związek, ciesząc się z ładnego samochodu ( faceta ), który nie daje żadnych doznań. Tego, który mógłby takie doznania dać boją się, gdyż on uruchomił by serce i trzeba by było pojechać, a nigdy nie prowadziło się samochodu. To wywołuje lęk przed kraksą, przed rozbiciem się. Ten, który miał uczyć prowadzić życie ( ojciec ) złamał raz to serce wydaje się to teraz takie niebezpieczne. To powoduje, że taka kobiety woli być na lawecie i budować sobie iluzję, w końcu samochód ładny, bezpiecznie tez jest, a że tak naprawdę nic nie dzieje się naprawdę, że jest jak dodatek do samochodu, który ta laweta wiezie na pokaz w salonie….