Wiele osób zastanawia się jaki wpływ mają emocje na czyny ludzi. Odpowiedź na to pytanie jest tylko jedna emocje są wszystkim. To co wewnątrz musi się zamanifestować na zewnątrz. Oczywiście emocje mogą się zamanifestować w zamaskowanej i ukrytej formie. Wściekłość na matkę może się zainwestować na przykład odmawianiem dawania partnerce przyjemności. Oczywiście taką wściekłość mężczyzna może ukryć postawą zmęczenia lub inną, ale za fasadą będzie się kryło i kierowała działaniem pierwotna wściekłość na matkę. Spójrzmy na tą sytuację z boku z perspektywy bezstronnego obserwatora. Obserwator nie rozumiejący historii osobistej tego mężczyzny zapewne będzie się dziwił, że ten mężczyzna w taki sposób się zachowuje, że nie dąży do przyjemności z partnerką, która o to zabiega, która chce go nią obdarować.
Bardzo ciekawie wyglądają takie sytuacje w kontekście prawnym. Oczywiście problemy tego mężczyzny nie oznaczają zaburzeń czy chorób psychicznych, znamionują one styl charakteru jak to nazwał Stephen M. Johnson. Ten mężczyzna na co dzień funkcjonuje zgodnie z normami społecznymi, problemy dotyczą głębi jego serca, seksualności i rozczepienia pomiędzy jednym a drugim. Problemy są spowodowane sztywnym pancerzem charakteru, który nie potrafi odczuwać przyjemności i miłości. W podręcznikach opisujących psychopatologię DSM IV lub ICD 10 nie znajdziemy określenia takiego funkcjonowania jako zaburzenia osobowości. Takie cechy mogą informować jakie zagrożenia mogą czyhać na mężczyznę z takim rysem osobowościowym i do jakiego zaburzenia może się zdekompresować ten człowiek. W tej sytuacji mówimy o stylu charakteru. Niestety nawet jeżeli według podręczników DSM IV lub ICD 10 mężczyzna o takim stylu charakteru ma normę psychologiczną to poprzez wewnętrzne konflikty będzie projektował, przenosił je na inne osoby a najbardziej partnerkę. W pewnym momencie może poprzez charakter nie skontrolować emocji i może nastąpić prawdziwa eskalacja, która może być realnie niebezpieczna dla partnerki.
Działanie pod wpływem silnych emocji, jest często wykorzystywane na korzyść oskarżonego w sprawach karnych. W jakim stopniu działanie takich bodźców może usprawiedliwić przestępstwo? Zależy jak spojrzymy na ta sytuację. Żyjemy w Państwie prawa i powinniśmy przestrzegać tego prawa. Jeżeli specjalistyczne podręczniki styl charakteru traktują jako normę psychologiczną silne afekty nie mogą być traktowane jako usprawiedliwienie. Powinny one służyć specjalistom do pracy do pogłębiania wiedzy i do wskazówek jakie niebezpieczeństwa w kontekście społecznym czyhają na ludzi poprzez nierozwiązane problemy osobiste nawet wówczas, gdy człowiek funkcjonuje w normie psychologicznej. To powinno skłaniać specjalistów nad osobowością człowieka, do zwiększenia działań profilaktycznych i psychoedukacyjnych.
Czy można jednoznacznie ocenić, że to właśnie nagłe, niepohamowane wzburzenie wpłynęło na osobę, która w innym stanie emocjonalnym nie byłaby zdolna do popełnienia danego czynu? Można jednak odbywa się to długoterminowej terapii 3-6 lat, a raczej nie można na szybko postawić trafnej diagnozy bez dogłębnej analizy osobistej historii człowieka.