Tak jak obiecałem w poprzednim poście dziś o kompensacji, jaką rolę pełni i z czego się bierze. Całe niezrozumienie kompensacji wynika z jej pozornych zalet w sensie społecznym, dlatego traktowana jest przez ogół jako coś pozytywnego i często nagradza w różnoraki sposób.

Czym jest kompensacja?

Kompensacja jest obroną psychiki przed wewnętrznymi konfliktami i problemami osobistymi, które ujawnione mogłyby doprowadzić do całkowitej dezorganizacji psychicznej jednostki. Kompensacja chroni jednostkę przed dekompensacją charakteru do choroby psychicznej. W tym sensie kompensacja stanowi ochronę dla jednostki, gdyż przy słabym „ja” człowiek nie jest w stanie skonfrontować się z wewnętrzną rzeczywistością. Ludzie nie mający świadomości w związku z tym wnioskują, iż taki stan jest bardzo dobry, wskazany i społecznie niezbędny. W sensie społecznym grupy interesów mogą czerpać korzyści, iż człowiek, czy grupa ludzi działa kierowana kompensacją wewnętrzną. Niestety dla jednostki kompensacja zawsze oznacza emocjonalną niedolę. Nawet wówczas,gdy kompensacja wydaje się jakże atrakcyjna – władza, sława, pieniądze. Jako, że kompensacja może służyć do wykorzystywania ludzi jest ona promowana i wiedza o jej wyniszczających dla organizmu skutkach nie jest właściwie promowana.

Poszczególne główne kompensacje dla struktur osobowości:

osobowość schizoidalna – umysłowe życie, naukowy sposób życia osobistego i odcięcie cielesności
osobowość zależna – uzdrawianie innych, samo poświęcanie dla innych i zapominanie o własnych potrzebach
osobowość narcystyczna – władza i odcięcie ludzkich uczuć
osobowość sadomasochistyczna – kontrola, upór i niedopuszczanie do bliskości emocjonalnej
osobowość obsesyjno – kompulsywna – perfekcjonizm i odcięcie relaksu dla siebie
osobowość histeryczna – relacje z obiektem zewnętrznym i odcięcie wewnętrznego świata

Tak to w skrócie wygląda, oczywiście jest to tylko zaznaczenie problemu i jeżeli ktoś temat pragnie zgłebić powinien to zrobić poprzez zapoznanie się z fachową literaturą. A ten, który chciałby się pozbyć kompensacji powinien zafundować sobie sesje z terapeutą.

Dlaczego trzeba kompensacja zabija cię za życia?

Odpowiadając na pytanie, robi to po cichu, zwykle poza świadomym zrozumieniem tego co się zadziewa. Przede wszystkim kompensacja pod przykrywka robienia czegoś dobrego dla ciebie, oddala cię od uczuć. Tak oddala cie od problemów emocjonalnych, jednocześnie oddala cie od wszystkich wspaniałych uczuć z miłością na czele i odczuć ciała z orgazmem na czele. Człowiek dzięki kompensacji ucieka od swoich problemów emocjonalnych, jednocześnie oddalając się od szczęścia, o którym marzy i nawet nie wie, że porusza się w kierunku przeciwnym do marzeń. To co robi wydaje się sensowne, gdyż zwykle robi jakieś pożyteczne społecznie rzeczy, jednocześnie nie odczuwa żadnej przyjemności, radości w swoim życiu. Porusza się jakby w bagnie beznadziei myśląc, że tak wygląda życie, wmawiając sobie, że może jak ciężej będzie pracował/a nad kompensacją to sięgnie po swoje pragnienia. Jednak jak już wcześniej pisałem idzie w przeciwnym kierunku, więc sukces jest po prostu niemożliwy.

Jak pozbyć się kompensacji

Z uwagi na to, że kompensacja pojawia się jako obrona słabego „ja” raczej nie polecałbym robić tego samemu, gdyż człowiek może nie poradzić sobie z zalewającymi go emocjami ( w następnym poście napiszę dokładnie jak to wygląda ) i szybko może wrócić do kompensacji, która się tylko umocni. Najlepszym sposobem jest po prostu zgłosić się do terapeuty.

Miłości i czucia życia całym organizmem życzę
Daniel Szymański