W obecnie zmieniającej się rzeczywistości, w sytuacji w której bardzo duża cześć zbiorowości stara się dojrzewać kluczowe dla lidera staje się czytanie rzeczywistości. Widzimy, że na zewnątrz nas dokonują się ogromne zmiany, często bardzo dramatycznie, jeżeli dojrzewanie zakończy się sukcesem ludzkość wejdzie w nową erę. W tych czasach zmian o sukcesach będzie decydowała emocjonalność lidera.

Emocjonalność lidera rozumiem tutaj jako radzenie sobie z własnymi emocjami i emocjami, które pojawiają się w grupie ludzi. Emocjonalność w tym czasie kryzysu, zawieruchy, niepewności pozwala liderowi widzieć kto jest w lęku, zależności, a kto dojrzale pragnie kreować rzeczywistość w trudnych warunkach. Uwzględniając potrzeby wszystkich ludzi w  grupie zarówno tych zalęknionych jak i tych wojowniczych pragnących stawić czoła trudnościom lider powinien wyznaczyć granice, by złość, gniew nie była wyrażana w sposób krzywdzący dla innych. Opisaną sytuację możemy również zaobserwować w społeczeństwie, która jako ogromna grupa również podzieliła się na dwa obozy. Jest bardzo duża grupa ludzi zalęknionych, których sytuacja związana z koronawirusem całkowicie paraliżuje, i ludzie z tej grupy czekają na zaszczepienie by móc powrócić do normalnego życia. Jest również mniejsza grupa, która pragnie działać i dojrzewać mierząc się z tym, co jest, i ludzie  w tej grupie przyjmują kryzys jako coś normalnego z czym trzeba żyć, aktywnie wspierają swój układ odpornościowy i nie czekają na zaszczepienie.

Lider musi prowadzić grupę jako całość i pogodzić tak wielkie różnice w podejściu w czasie kryzysu. A mogą się pojawiać różnego rodzaju oskarżenia a nawet ataki na podgrupę prezentująca inną, opozycyjną postawę wobec kryzysu. Tutaj należy wyraźnie zaznaczyć, że to grupa prąca do dojrzewania nadaje ton całości, nawet jeżeli jest w mniejszości. To wojowniczość i gotowość do stawienia czoła autorytetom u tych ludzi wyprowadza całą grupę na wyższy poziom. Lider musi jednak myśleć całą grupą i zabezpieczyć proces dojrzewania. Kluczem do tego jest właśnie praca z emocjami, o których należy mówić otwarcie, jednak w sposób rozważny. W pracy z emocjami nie może być mowy o nadużyciach czy wykorzystywaniu ludzi. Są chwile, gdy lider powinien powstrzymać wyrażanie emocje, gdyż może być do szkodliwe. Emocjonalność lidera polega na wyczuciu ile emocji powinien ujawnić ludziom z grupy, jakie emocje zaopiekować w grupie.

Dojrzewający zespół coraz bardziej potrzebuje lidera przyjmującego partnerską postawę, coraz bardziej uwiera go autorytatywna postawa jeżeli ona wraz z dojrzewaniem ludzi się nie zmienia. Nie tylko więc zespół ma dojrzewać ale lider powinien dojrzewać wraz z nim. Dojrzewanie jest trudne dla lidera ale nie powinien on epatować swoimi trudnymi emocjami na ludzi. To on jest prowadzącym i to on ma wiedzieć, co się dzieje z zespołem i z nim samym.