Dotarliśmy na szczyt piramidy Maslowa, osiągnęliśmy najwyższy poziom rozwoju osobowościowego. Oznacza to, że potrzeby będące niżej zostały zaopiekowane, rozwiązaliśmy problemy pojawiające się w związku z fazami rozwojowymi i nie utknęliśmy na żadnej z nich. Będąc na szczycie rozwoju rozwijamy się, samorealizujemy. Mamy silna potrzebę rozwijania siebie, kreowania w oparciu o swoje zdolności i talenty. Pragniemy potwierdzenia własnej wartości, jednocześnie dając o swój rozwój duchowy.

Samorealizacja nie jest rozwojem narcystycznym promowanym przez naszą kulturę. Znajdując się na najwyższym poziomie rozwoju osobowości potrafiły doskonale współpracować z innymi i nawiązywać realcji w  oparciu o zdrową współzależność. Tworzymy więc partnerskie relacje w sferze zawodowej oraz zdrowe relacje w sferze miłosnej. Partner w sferze miłosnej również rozwijając się na wysokim poziomie, wspiera cię w twoim rozwoju. Nie jest zazdrosny, nie podkopuje, nie hamuje, nie podkłada nogi. Szef nie boi się, że mając pracownika na wysokim poziomie straci pozycję na jego rzecz.

Partner jest dopełnieniem życia, który wnosi transcendencję na tym poziomie. Na tym poziomie partnerzy wspierają się rozwoju swoich talentów i pasji. W sferze zawodowej lider nie pragnie wyciskać cię jak cytrynę, czynić cię chomikiem goniącym w kołowrotku, a rozumiejąc proces grupowy wspiera cię abyś wraz z zespołem szedł na najwyższy poziom funkcjonowania indywidualnego i grupowego.

Osoby na wysokim poziomie reprezentują sobą naprawdę jakość. Tutaj musimy pamiętać, że aby tam dojść i utrzymać się na szczycie niezbędna jest ciągła praca nad sobą. Kryzysy na zewnątrz, kryzys w związku, kryzys wewnątrzpsychiczny może człowieka strącić na samo dno. Nie można się samorealizować nie mając zaspokojonych potrzeb niższego rzędu: potrzeb fizjologicznych, bezpieczeństwa, przynależności, uznania. Nie można się samorealizować, gdy człowiek na skutek kryzysu przeżywa wtórną zależność i jest zalewany wewnętrznie lękiem. Nie można się samo rozwijać, gdy człowiek czuje się ofiarą, podległym niewolnikiem Pana, który ma nad nim władzę. To odnosi się zarówno do sfery zawodowej jak i miłosnej.

Jeżeli twój szef wręcza ci wypowiedzenia to zamiast popadać w rozpacz warto się zastanowić czy w tym miejscu realizowałeś/as najwyższy poziom rozwoju opartego o współpracę i współzależność. Nawet jeżeli tak było to wręczenie ci wypowiedzenia to znak, że twoje talenty, zdolności przestały być potrzebne zespołowi. Najlepsze więc co powinno się zrobić to skoncentrować się na poszukaniu miejsca, gdzie można się samorealizować. W takiej sytuacji dobrze jest mieć ukochaną osobę, która wesprze i nie pozwoli ci się stoczyć na dno. Partner zaopiekowując niższe potrzeby pomoże utrzymać się na wysokim poziomie, gdy rozpoczynasz nowy rozdział życia.

Jeżeli twój partner obwieszcza ci, że przestał/a cię kochać, że odchodzi, lub że zaczęła/zaczął się spotykać z kimś innym to dla ciebie znak, że miłość i pożądanie wygasło. Gdyby nie wygasło druga osoba nie miałaby powodu odchodzić lub iść do innej osoby. Zamiast więc rozpaczać lub rwać włosy z zazdrości, należy zaakceptować fakt zakończenia relacji i rozpoczęcia nowego etapu, na początku randkowania z potencjalnymi partnerami, następnie nowego związku. Dobrze w sytuacji rozstania samorealizować się na polu zawodowym i w sferze osobistej to pomaga utrzymać się na wysokim poziomie mimo trudnych emocji związanych z rozstaniem.