Jak znaleźć źródło motywacji?

Najpierw musisz zadać sobie bardzo ważne pytania: Czego chcę od swoich przyjaźni? Czego chcę od swojego związku? Jaką rodzinę chcę stworzyć? Czego chcę od swojej kariery? Jak chcę wykorzystać czas poza pracą? Jak zadbam o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne?

Gdy odpowiesz na te pytanie rozwinie się wizja tego, jakie twoje życie powinno być. To będą duże cele, idee, do których będziesz dążyć. Aby zrealizować te wielkie cele, będziesz musiał wyznaczyć sobie małe cele, które zaprowadzą cię do wielkich celów. Sekret zdobywania celów tkwi w zasadzie przyjemności. Małe cele mają szybko dawać ci przyjemność przez co będą wzmacniać w tobie dobre nawyki. Przyjemność z osiągnięcia małych celów będzie nagrodą, która będzie napędzała cię w drodze po wielkie cele. Wartościowy cel daje nagrodę, powoduje pojawienie się dopaminy w mózgu, jest to przyjemne ( nagroda ). To popycha do przodu i pojawia się bardzo pozytywna motywacja. Pozytywna motywacja pojawia się wówczas, gdy odczuwamy pozytywne emocje. Wartościowe cele wywołują więc pozytywną motywację. Małe pozytywne rzeczy prowadzące do celu sprawiają, że człowiek jest podekscytowany nadchodzącym dniem i jest gotowy do działania. W pierwszej kolejności człowiek określa swój długoterminowy cel ( ideał ) następnie wyznacza małe cele, które bardzo szybko dają efekt i przyjemność. Chcemy się bardzo szybko wzmacniać i wytwarzać dobre i wartościowe nawyki. Można określić również perspektywę dla ideału, to znaczy absolutną katastrofę, jeżeli nie będzie się dbało o sfery, o które pytaliśmy na początku tego artykułu. Małe rzeczy, które robisz muszą być warte działania i musisz absolutnie czuć ich natychmiastowy i pozytywny wpływ na twoje życie.

Tutaj musisz odpowiedzieć sobie na pytanie: Co jest dla mnie tak wartościowe, że chciałoby mi się nad tym pracować? Cele i działania określasz ściśle pod swoja osobowość. Druga ważne pytanie: Czy ktoś już wykonał takie działania, pracował nad takimi celami i co mu to dało?
Struktura celów powinna wyglądać tak, że najpierw wyznacza się duże cele ( idee ) a następnie wyznacza się małe cele, które mają zaprowadzić nas do realizacji tych dużych. Duży cel ( idea ) odpowiada na pytanie „Kim chcę być?” w kontekście wszystkich sfer, o których mówiliśmy na początku. Następnie używamy dostępnych zasobów, by stać się taka osobą. „Kim chcę być” to nie to samo „Kim powinienem być”, gdyż to drugie wcale nie musi pochodzić, o mogło po prostu być ci narzucone przez kogoś z zewnątrz. To jest tak, że jak sobie powiesz „Gdybym mógł być kimś takim, to życie warte byłoby przeżycia”.

W drodze do celów będą się oczywiście pojawiały lęki oraz niepewność. Realizowanie celów nie oznacza wcale, że w życiu nie będzie bólu czy cierpienia. Wizja celów sprawia, że godzimy się w myśl zasady rzeczywistości na wysiłek i przejściowy ból w imię przyszłej przyjemności. Podejmujesz wysiłek, gdyż oczekujesz gratyfikacji w przyszłości. Konieczne jest jednak, żeby z poziomu wizji zejść do poziomu małych celów codziennych. Ważne po takim zejściu „ na ziemię” stają się cele na miesiąc, tydzień oraz na każdy dzień. Kalendarz, plan dnia przy takim podejściu nie wydają się niemiłosiernym kieratem. Plan dnia nie ma być katowaniem się, nie czuć z planu dnia strażnika więziennego. Praca nad celami ma być P R Z Y J E M N A. Ludzie nie lubią przestrzegać planu dnia ponieważ jest od dla nich kieratem. Warto więc się zastanowić co to za plan dnia. Zapewne mnóstwo w nim M U S Z Ę a nie ma prawie w ogóle C H C Ę.

Plan dnia ustal tak, abyś dzień przeżył tak jak chcesz przeżyć. Ustal to tak, aby ten dzień był spełniony. Nie podchodź do tego tak, że musisz zaplanować dzień o nie. Po prostu podejdź do tego tak, że masz dzień do zagospodarowania i chcesz by był to wspaniały dzień, dlatego chcesz go zaplanować. Niech będzie to najlepszy możliwy dzień jaki możesz mieć. Oczywiście muszą się znaleźć w planie rzeczy, które musisz zrobić, masz obowiązki przecież, ale zaplanuj również przyjemności, abyś na koniec dnia czuł się dobrze. W planie dnia musi być czas na obowiązki ( to co musi być zrobione ) i niech te obowiązki dają ci nagrodę. Wspieraj się – za ciężką pracę wynagradzaj się. Daj sobie to, co lubisz. Bądź swoim przyjacielem. Nie znęcaj się nad sobą, a już na pewno nie bądź ofiarą kogoś z zewnątrz, kto chce cię wykorzystywać, eksploatować lub zabrać cały twój czas, tak że masz tylko czas na pracę, jedzenie i spanie. To nie jest plan na dobre życie. Prowadź wewnętrzny dialog ze sobą tak jakby zależało ci na tobie. Zapytaj siebie, co jest dla ciebie dobre, a co jest destrukcyjne. Chciej dla siebie dobrego i produktywnego życia.

Plan dnia musi być taki, że jak na niego spojrzysz zakrzykniesz „Chcę takiego dnia”. Nie przejmuj się jak nie zrealizujesz 100 % planu dnia. Startowałeś od 0 % nawet jak zrealizujesz 20 % to jesteś o te 20 % do przodu. Tak trzymaj. Dodaj do następnego dnia 1 %. Zrealizuj 21 %. Dobre rzeczy zaczną się pomnażać i coraz lepiej będzie ci szło, coraz lepsze efekty będziesz osiągać, coraz bardziej wartościowe życie będziesz budować. Tak dojdziesz do życia, które chcesz mieć. Nie biczuj się więc, a zacznij o siebie dbać. Skończ z M U S Z Ę I P O W I N I E N I E N E M a zacznij planowanie dnia z C H C Ę. Uzmysłów sobie, że twój czas jest warty zachodu i ucieka ci. Podejmij odpowiedzialność i zacznij działać. Jeżeli ktoś będzie zarządzał twoim czasem będziesz cierpieć egzystencjalnie a to nie jest najmądrzejsze rozwiązanie. Gdy nie masz czasu na przyjaciół, miłość, hobby to możesz być milionerem ale będziesz i tak egzystencjalnie cierpieć. W planie dnia musisz uwzględnić każdą ważną sferę życia i to da ci dobre i spełnione życie.